Velvet Acid Christ – The Art Of Breaking Apart – Music Review
Pek çok VAC hayranı bu albümü duyacak ya da duyacak ve ne olacak diye düşündü. Yaptım ama bir şans ver; harika bir albüm keşfedeceksiniz. Bryan Erickson’un yaptığı, bazı endüstriyel hayranlara küfürdür, akustik enstrümanlar içeren bir albüm yarattı – onları hepimizin bildiği ve sevdiği benzer bir VAC sesine dahil etti. Sert bir synth bağımlısıysanız, bir kez oynayın ve şok olun ve geri püskürtün! Tekrar dinle. Kudurmuş endüstriyel hayranların kalbindeki akustikten nefret eden cyborg bile bu albümde besleyecek bir şeyler bulacaktır. Akustik ve elektronik parçaların karışımı, her ikisinin harmanlandığı parçalar da albümün akışına müdahale etmeden gayet iyi çalışıyor.
The Art of Breaking Apart, tipik bir VAC dans parçası olan Tripped out ile açılır ve ardından Vaporised’de geçici olarak akustik öğe tanıtılır. Kesinlikle albümdeki en güçlü parçalardan biri olan Vaporised, VAC’ın EBM/endüstriyel parçalarının denenmiş ve gerçek yapısını takip ediyor ve bu da basit gitar riffinin tekrarlanmasına yol açıyor. Nihayetinde, Vaporised unutulabilir bir parçadır. Neyse ki, Black Rainbows daha iyi bir akustik parçaya giriyor. Cure’u anımsatan bir sesle, birçok eski dinleyici, sahnenin bir güzellik yarışmasından daha fazlası olduğu eski günlere nostalji duyabilir.
Phucked Up Preak, önceki VAC’ye, özellikle de “Se7en” filminden alınan örneklerin yoğun bir şekilde dahil edildiği Phucking Preak parçasına bir çağrıdır. Garip bir şekilde benim için albümün öne çıkanları bu değil. Phucking Preak harika bir parça olsa da, albümün başlık şarkısı benim seçimim. Düşük sıcaklık, elektrikli kardeşinin çağrısıyla işaret edilen etli akustik gitar sayacı, düşünceli pedler, uğultulu seksenlerden ilham alan bas, melankolik vokaller ve şarkı sözleri, VAC’ın akustik yönünü zirveye taşıyor.
Erikson, bu albümle sahnedeki boşlukları kapatmaya çalışmadığını söylese de, bu albümün yaptığı şey, eski skool goth’ları ve aynı şekilde elektro yer bağımlılarını getiriyor. Endüstriyle ilgilenmeyenler veya deneme fırsatı bulamamış olanlar için, bu albüm başlamak için harika bir yer.
The Art Of Breaking Apart, onu kolayca 2009’un en iyi albümlerime sokuyor.
