Rafael Aronov, Hamas’la mücadeleden Sekizgen’i fethetmeye kadar – İsrail Sporları
Beersheba’da bir polis memuru olarak günlük işi nedeniyle “Polis” lakabıyla anılan ve Hamas teröristleriyle savaşan 29 yaşındaki MMA dövüşçüsü Rafael Aronov Ofakim 7 Ekim’debu ayın başlarında Londra’da profesyonel MMA (karma dövüş sanatları) kariyerinin 6. galibiyetini elde etti.
Aronov, Cage Warriors 174 etkinliğinde İngiliz dövüşçü Jamie Richardson’a karşı zafer kazandı.
Ile konuşmak Kudüs PostasıAronov, hem Sekizgen’de hem de Yahudi Devleti’nin en karanlık günlerinde ön cephede İsrail için mücadele eden bir savaşçı olmaktan bahsetti.
İsrailli MMA dövüşçüsü Rafael Aronov, 24 Temmuz 2024’te İngiltere, Londra’da düzenlenen “Cage Warriors 174″teki dövüşünü kazanıyor. (Kaynak: cagewarriors)
“İsrail bayrağına sarılı ve (Onları Hemen Eve Getirin) kolyesi takmış bir şekilde kafese gittim. Çok fazla yuhalandım kalabalıktanancak bayrağımızı yüzlerinin önünde olabildiğince yükseğe kaldırmak için mücadeleyi kazanmam konusunda beni daha da cesaretlendirdiler,” dedi Aronov. “Kafese girmeden önce, her zamanki gibi, Shema Yisrael dedim ve sonra savaşta ölen arkadaşlarımı andım. Alexy Bodovski, Oriel Avraham, Ran Gvilli ve Shai-el Knafo. Hepsi 7 Ekim’de öldü.”
İlk raunt Aronov’un lehine başladı. Vahşi, ağır darbeler savurdu ve birkaç vuruş yapmayı başardı. Ancak bu uzun sürmedi çünkü kalabalığın açık ara favorisi olan Richardson, Aronov’un canlılığını tüketen bir dizi temiz, kesin yumruk attıktan sonra kazanmaya başladı.
Raund, Richardson’ın sol kolunu Aronov’un boynuna dayayarak, sağ yumruğunu İsrailli rakibin yüzüne vurmak için bir açıklık arayarak yerde sona erdi.
“Oldukça zordu, ama bunu çok fazla göstermemeye çalıştım,” diye itiraf etti Aronov. “Çoğu dövüşüm oldukça kötü başlıyor ve sonra genellikle zorlukların üstesinden gelip geri dönüyorum.”
Aynen öyle oldu.
İkinci tur
İkinci tur da birincisi gibi başladı. Aronov’un saldırganlığı tonu belirledi. Ancak bu sefer, Richardson’ın ilk turda gidişatı değiştirecek ne varsa harcanmıştı.
İkinci raundun başlamasından bir dakika üç saniye sonra Aronov sert bir yumruk attı, İngiliz rakibinin gardını düşürdü ve onu sendeleyerek geriye attı.
Yüzünü korumak için yaptığı etkisiz girişim, ardından gelen bir yumruk darbesini durdurmaya yetmedi ve ardından gelen bir sağ kroşeyi de durdurmaya yetmedi.
Hızlı bir kanca kombinasyonu Richardson’ı mindere gönderdi. Saniyeler sonra, Aronov üçgen boğma hareketini yaptı ve Richardson’ı pes ettirmeye zorladı.
Odayı saran sessizlik, kardeşi Eli ve Aronov’un karısı Lior’un, köşede birkaç adım ötede olup biteni izleyen sevinçli haykırışlarıyla bölündü.
İsrailli MMA dövüşçüsü Rafael Aronov, 24 Temmuz 2024’te İngiltere, Londra’da düzenlenen “Cage Warriors 174″teki galibiyetinin ardından. (Kaynak: cagewarriors)
“Kazandığımda, onlar (kalabalık) sessizdi,” diye hatırlıyor Aronov. “Ama ayağa kalkıp kafesin kenarına yürüdüğümde, ‘Filistin’i özgürleştirin’ diye bağırıyorlardı ve beni yuhalıyorlardı ve bunun gibi şeyler. Hatta bazı adamlar da bana orta parmak gösterdi. Bu yüzden, kalabalığın içinde bana orta parmak gösteren adamlara baktım ve ben de onlara orta parmak gösterdim. Sonra kardeşim Eli’nin yanına gittim ve ona, ‘Bana İsrail bayrağı‘ Ve bunu yaptığında, kalabalığın yanına gittim ve sesimi olabildiğince yükseğe çıkardım.”
Hakem dövüşün son kararını açıkladığında, Aronov gururla ayakta duruyordu, bir eli İsrail bayrağını kaldırırken diğeri boynundan sarkan köpek etiketini tutuyordu. Lior onun arkasında duruyordu, önünde bir İsrail bayrağı tutuyordu.
Aronov, hem profesyonel kariyerinin başlarında hem de savaş meydanlarında yaşadığı hizmet ve kayıpların, kendisini Sekizgen’de başarılı olmaya iten motivasyonlar olduğunu söyledi.
Hamas esaretindeki rehinelerin durumu ve İsrail askerlerinin Gazze’de terörle mücadelesi konusunda farkındalık yaratmak isteyen Aronov, deneyimini geçen yıl 7 Ekim’de paylaşmıştı.
“Sabah 6:30’da alarmla uyandım,” dedi ve başlarda kendisi ve eşinin bunu pek önemsemediklerini ve tekrar uyumayı düşündüklerini anlattı. “Sonra bir alarm daha. Ve bir alarm daha. WhatsApp ve Telegram üzerinden tüm bu videoları almaya başladık ve büyük bir şeyin olduğunu fark etmeye başladım.
“Bana söylenmeden önce, üniformamı giymiştim ve savaşa gidiyordum. Sonra tüm birliğim savaşa gitme çağrısı aldı. Ülkeye sızan teröristler olduğu söylendi.
“Polis karakolunda, takımda dört kişiyi topladık ve Ofakim’e gönderildik,” diye devam etti Aronov. “Orada, kurabiyeli kadın Rachel’ın ünlü evinde savaştım. Ve Ofakim’deki başka bir yerde de savaştım. Takım arkadaşlarımdan ikisi bir el bombasından yaralandı, bu yüzden kalan takımın kontrolünü ele geçirdim ve savaşmaya devam ettik.
Daha sonra birliğimizden diğer adamların savaştığını bildiğimiz Reim’e gitmeye çalıştık. Orada iki iyi arkadaşım öldü. Alexy Bodovski ve Oriel Avraham. Bu bilgiyi yerinde aldık. Cesetlerini oradan aldık.”
Aronov, eşi Lior’un yardımıyla kariyerinin başlarında yaşadığı yaralanmaların ve kayıpların üstesinden gelerek bugün olduğu savaşçı haline geldiğini ve bu tutkuyu takip ederek “İsrail’i haritaya koyabildiğini” açıkladı.
“İsrail’i iyi bir şekilde temsil edebiliyorum, böylece insanlar rehineler konusunda bilinçlenecek, doğru tarafta olduğumuzu, haklı bir savaş yürüttüğümüzü anlayacaklar” dedi.
Ayrıca milliyeti nedeniyle kendisine yuhalayanlardan da rahatsız görünmüyordu.
“Bu insanlara karşı gerçek zaferimiz, yaptığımız şeyi yapmaya devam etmektir,” dedi Aronov. “Bayrağı kaldırmaya devam edin. Kazanmaya devam edin. Onlara savaş olmasına rağmen, hala sevdiğimiz şeyi yaptığımızı göstermeye devam edin. Hayatlarımız tıkanıp kalmadı. Ölüler için yas tutsak da, devam ediyoruz ve dans etmeye devam ediyoruz. Bu, antisemitizme karşı gerçek zaferimizdir.”
Aronov, röportajın sonlandırılması için hayatını kaybeden dostları ve yoldaşları Alexy Bodovski, Oriel Avraham, Ran Gvilli ve Shai-el Knafo’nun bir kez daha anılmasını istedi.
Ayrıca okuyucularından İsrail askerlerinin ve rehinelerin güvenli bir şekilde evlerine dönmeleri için dua etmelerini istedi.
