Eski başkan yardımcısı yargıç Salim Joubran’ın profili – İsrail Haberleri
Çoğu raporun aksine Salim Joubran ölü 15 Mart’ta, 2003’te atandığında ilk İsrail-Arap Yüksek Mahkemesi yargıcı değildi.
Teknik olarak bu ayrıcalık, 1999 yılında Yüksek Mahkeme yargıcı olarak geçici olarak atanan Abdel Rahman Zuabi’ye ait.
Ancak Zuabi yalnızca dokuz ay görev yaptı.
Joubran, 2003’ten 2017’ye kadar görev yaptı ve baş yargıç yardımcısı rütbesini aldı ve aynı zamanda Merkezi Seçim Komisyonu’na başkanlık eden ilk İsrailli-Arap oldu.
Bu anlamda en az bir sandalyenin İsrailli-Arap olması gerektiği fikrinin babasıydı.
O zamandan bu yana koltuğu iki İsrailli Arap daha doldurdu. Kısa bir süre için öncelikle George Karra; ve şimdi de Khaled Kabub tarafından.
Bu bağlamda Joubran, İsrailli Yahudileri mahkemenin kimliğinin ülkenin çok dinli doğasını bir şekilde yansıtması gerektiğine ikna etti ve İsrailli Arapları da İsrail toplumuyla ortaklığın buna değebileceğine ve gerçek sonuçlar doğurabileceğine ikna etti.
Her şey mükemmel değildi. 2012 yılında Joubran’ın bir devlet töreninde “Hatikvah” şarkısını söylemesi nedeniyle siyasi alanda pek çok kişinin saldırısına uğradığı ancak bu sözleri açıkça söylemediği bir olay yaşandı.
Sonuçta Joubran fırtınayı atlattı; pek çok ana akım siyasi ve adli yetkili, ayakta durduğu ve saygı gösterdiği sürece ne kendisinin ne de İsrailli Arap askerlerinin Yahudilerin anavatanlarına dönme özlemi hakkında şarkı söylemesinin beklenemeyeceğine işaret etti.
Ortodoks eski baş yargıç yardımcısı Elyakim Rubinstein o dönemde açıkça Joubran’ın savunmasına gelenlerden biriydi ve geçen hafta Joubran’ı mahkemedeki yakın arkadaşlarından biri olarak övmüştü.
Ancak çoğu zaman Joubran siyasetin dışında ve üstünde kalmayı başardı.
İsrail’i dünya çapında temsil etti ve İsrail’in çok kültürlü bir arada yaşamasını somutlaştırmada İsrail’in en parlak ışıklarından biri olarak hizmet etti.
Ne zaman eleştirmenler İsrail’i Araplara karşı ayrımcılık yaptığı gerekçesiyle yerle bir etmeye çalışsalar, Joubran örneği bu anlatıya tam bir tezat oluşturacak şekilde sunulabiliyordu.
Joubran sayısız tarihi karara dahil oldu.
Kendisi, eski cumhurbaşkanı Moşe Katsav’ın tecavüz ve cinsel istismar suçundan yedi yıl hapse gönderilmesine ilişkin itirazını reddeden üç yargıcın yer aldığı kurulda yer aldı.
Aynı şekilde, eski başbakan Ehud Olmert’in itirazının bir kısmını reddeden beş yargıç kürsüsünde yer aldı ve onu çeşitli kamu yolsuzluk suçlamaları nedeniyle iki yıldan fazla hapis cezasına çarptırdı.
Her zaman bağımsız düşünür, Joubran oydu Olmert panelinde muhalif oy kullanan dört yargıç, bir orta adamın eski başbakanın kardeşi Yossi Olmert’e 500.000 NIS vermesini talep ettiği iddiasıyla Olmert’e yönelik en büyük mahkumiyeti reddetti. Joubran’ı dinlemiş olsalardı Olmert daha uzun yıllar hapiste kalacaktı.
Eşitlik konularıyla ilgili olarak, ister Yahudiler ister Araplar için tutarlı ve utanmazca liberal bir sesti. Adalet ve hakkaniyet hakkında yükselen görüşler yazdı; muhafazakar eleştirmenleri bile bazen, genellikle liberal bir şekilde hüküm süren ancak kendilerini teknik aktivist olmayan terimlerle çerçevelemeye çalışan daha sessiz gizli aktivistlerden daha fazla saygı duyuyordu.
Eşcinsel çiftlerin taşıyıcı annelik haklarına ilişkin 2017 tarihli son davasında Joubran, bekar kişilerin ve eşcinsel çiftlerin ebeveyn olma hayallerini gerçekleştirmelerinin engellendiği bir durumu kabul etmekte zorlandığını söyledi. taşıyıcı annelik anlaşmaları.
Heteroseksüel ebeveynleri aynı cinsiyetten ebeveynlere tercih etmenin adaletini göremediğini söyledi, ancak mahkeme bir bütün olarak konuyu, Knesset’e halihazırda değerlendirmekte olduğu konuyla ilgili mevzuatı çözmesi için zaman vermek üzere altı ay erteledi.
Buna ek olarak Joubran, Yahudiler için din özgürlüğünü ve çoğulculuğu savundu ve çoğu zaman haredi haham teşkilatıyla çatışıyordu.
İsrail-Arap eşitliğiyle ilgili olarak, Yüksek Mahkeme’nin 2014’teki çok ince 5-4 lik önemli kararına karşı çıktı; bu karar, “kabul komitelerinin” adayları belirsiz kriterler kullanarak yaklaşık 434 yishuvim (köy) için incelemesine ve reddetmesine izin veren bir yasayı yürürlükte tutuyordu. Negev ve Celile.
Bu yasa, daha önce Yüksek Mahkeme tarafından iptal edilen ve bu köylerde İsrailli Araplara karşı ayrımcılığa açıkça izin veren daha önceki bir yasanın yerini aldı.
Ancak Joubran ve diğer üç muhalif yargıç, yeni yasanın, İsrailli Araplara ve muhtemelen bazen haredim veya diğer azınlık gruplarına karşı ayrımcılık yapılmasını öngören eski yasayla aynı sonucu ve etkiyi elde etmek için kullanılacağını söyledi. Görünüşte yeni yasa açıkça ayrımcılık yapmasa bile bu durum geçerliydi.
Yeni nesil ılımlı-formalist aktivistler yasayı uygulamak için giderek büyüyen bir grup muhafazakarla ittifak kurdu, ancak Joubran gibi özür dilemeyen liberaller, yasanın uygulanmasından kaçınmak veya yasanın uygulanmasını geciktirmek için teknik nedenler olsa bile, muhtemelen eşitsizliğe neden olacak bir yasaya dayanamazlardı. gerçek dünyada daha çok oynandı.
2016’da Yüksek Mahkeme’nin 4-1 kararında Joubran, çoğunlukta yargıç Noam Sohlberg’e karşı oy kullanmıştı; bu, Başbakan Binyamin Netanyahu’nun doğal gaz politikasının bir parçası olan 10 yıllık fiyat dondurma ve yasal sorumluluk tavanı kuralını geçersiz kılıyordu.
Joubran ayrıca Sohlberg’e ve o zamanki yargıç Esther Hayut’a karşı çoğunlukta 3-2 oy kullanarak politikanın bir yıl süreyle askıya alınması ve hükümetin fiyat ve yükümlülük konularını ayarlaması yönünde oy kullandı.
Ancak aynı karar serisinde Yüksek Mahkeme, politikanın diğer pek çok yönünün neredeyse tamamını 4-1 çoğunlukla onayladı, yalnızca Joubran karşı çıktı.
Bu, Netanyahu’ya antitröst otoritesinin ulusal güvenlik gerekçesiyle itirazlarını geçersiz kılma ve atlatma yetkisini de içeriyordu.
Bu çok büyüktü.
Kendi ekonomi bakanı olarak hareket eden başbakan, ulusal güvenliği gerekçe olarak kullanarak ekonomiyle ilgili bir sorunda antitröst otoritesini geçersiz kılabilir.
Joubran, yürütme yetkisinin aşırı kullanımı olarak gördüğü durumu kontrol etmek için bu konuda azınlık durumuna geri dönmekte hiç sorun yaşamadı.
Eleştirmenler, Joubran’ın ülkenin ekonomik kalkınmasına zarar verdiğini ve seçmen temsilcisi Netanyahu’nun yerine kendi dünya görüşünü empoze ettiğini söyleyecektir.
Ancak Joubran mahkemeyi toplumdaki daha zayıf olanların son savunma hattı olarak görüyordu; ve eğer bu, antitröst otoritesini ekonomik kalkınmayı yavaşlatacak şekilde korumak anlamına geliyorsa, bununla barışıktı. Diğer liberal yargıçların aksine o bunu yüksek sesle söylemeye istekliydi.
Joubran’la konferanslarda ve Yüksek Mahkeme törenlerinde birkaç kez tanıştım ve onu sayısız kez yedek kulübesinde çalışırken gördüm.
Yönetim kurulunda, kademe kademe yükselmiş ama temelde her zaman olduğu gibi aynı kalmış, sadece yargıda daha yüksek bir basamakta kalmış gibi görünen bazı kişiler vardı.
Joubran kendini farklı tutuyor, kendi yeri ve mahkemenin tarih içindeki yeri üzerinden düşünüyor ve o anın teknik detaylarına sürüklenmeden tarihin doğru tarafını bulmaya çalışıyor gibiydi.
Bir kez daha, muhafazakarlar onun kararlarının çoğunu beğenmeyecek, ancak onun dürüstlüğüne ve onun gerçek bir inançlı olduğu ve sadece toplumun kendi kesiminin siyasetini oynamadığı duygusuna saygı duyacaklardı.
Aynı zamanda onu, sosyal medyanın etkili olduğu 2024 çağında yakalamanın zor olduğu, eski moda bir hafifliğe sahip, nazik ve beyefendi biri olarak buldum.
Kudüs İbrani Üniversitesi mezunu olan Joubran, Hayfa Sulh Mahkemesi’ne atanmayı kabul etmek üzere ayrılmadan önce 1970’den 1982’ye kadar özel hukuk alanında çalıştı. 1993 yılında Hayfa Bölge Mahkemesine atandı ve 2003 yılında Yüksek Mahkemeye terfi etti.
Emekli olduğunda o birlikte yaşama konusunda daha güçlü bir kararlılık vaaz etti ve İsrail’deki Arap azınlığın entegrasyonu.
Dizginsiz partizanlık ve kişisel hırsların hakim olduğu bir çağda, Joubran’ın saygılı, dürüst ve İsrail Devleti’ne gerçekten bağlı olduğunu ifade eden sesi, her ne kadar geçmişi ona ters bir yol izlemesi için her türlü mazereti vermiş olsa da, özlenecek.
