İsrail, Gazze savaşına rağmen dünyanın en mutlu beşinci sırasında – İsrail Haberleri
Dünya Mutluluk Raporu’nun solistleri bir kez daha dünyanın en mutlu ülkeleri listesini hazırladılar ve şaşırtıcı bir şekilde İsrail bu listede yer alıyor. beşinci sırada yer aldı. Karşı çıkanlar önceki sıralamaya göre bir basamak gerilediğimizi söyleyecek olsa da, geri kalanımız sıralamamızın hayret verici olduğunu görecek.
Bu sıralamanın tarihimizin en zor yıllarından biri olan 2023 yılına odaklandığını hatırlayalım. Yargı reformundaki anlaşmazlıklardan 7 Ekim dehşetine ve ardından gelen savaşın acı verici fedakarlıklarına ve altüst oluşlarına kadar, mutlu olma fikri tanıdığım hiç kimsenin listesinin başında yer almıyordu.
Ancak endeksin kriterleri arasında sosyal destek, gelir, sağlık, özgürlük, cömertlik ve yolsuzluğun olmaması yer alıyor. Bu kriterlerin bazıları nesnel karşılaştırmaya uygundur, bazıları ise öznel yoruma geniş yer bırakır.
Geçmişte olduğu gibi bunda da önde gelen ülkeler İskandinav veya İskandinav ülkeleri, önemli sosyal refah ağlarına sahip olan ve açıkçası mutsuz olacak pek bir şey olmayan ülkeler. Hiçbiri amansız düşmanlarla karşı karşıya kalan ön saflarda yer almıyor.
Daha önce de belirttiğim gibi (“Doğumda ve ölümde İsrail dünyanın en mutlu ülkesidir,” The Jerusalem Post, 23 Mart 2018), kriterler makul bir şekilde mutluluğun nihai barometresi olarak görülebilecek iki göstergeyi içermiyor : doğum ve intihar oranları. Eğer bunlar da dahil edilseydi, İsrail’in listenin başında yer alacağından hiç şüphem yok.
Ancak bunun dışında bile İsrail’in bulunduğu yerde yer alması, hatta ona yakın olması kesinlikle akıllara durgunluk verici. Göstergelerin karışımının, özellikle de sosyal destek, cömertlik ve özgürlüğün, daha belirsiz olsa da daha geniş anlamlılık kavramıyla örtüştüğünü öne sürüyorum.
Gururla, anlamlılık söz konusu olduğunda, İsrail’in gerçekten de listelerin zirvesinde yer alması muhtemeldir. Anlamlılığın gelirle pek ilgisi yoktur, ancak yoksunluk söz konusu olduğunda kişinin kendisi ve ailesi için temel ihtiyaçları sağlama ihtiyacının ötesine bakması çok zordur.
Anlamlılık, kişinin yaşama deneyiminden elde ettiği şeydir. Yargı reformu tartışmalarının sürdüğü aylarda çok fazla öfke vardı, ancak bu öfke, konunun her iki tarafındaki pek çok kişiye ses ve misyon kazandırdı.
Kabusu 7 Ekim varoluşsal bir tokattı, bize buradaki durumumuzun zayıflığını hatırlattı. Zayıflığın mutluluğun antitezi olması gerekmez, özellikle de askerlerimiz ve yedek kuvvetlerimizin özverili hizmetlerinin taşmasına ve iç cephedekilerin onlara yönelik sayısız destek jestlerine yol açtığında.
Yaşanan büyük acı rehinelerin ele geçirilmesi askerlerin hayatını kaybetmesi, bize bunlar hakkında bir şeyler yapma gücü verdi. Rehinelerin geri dönmesi ve askerlerimizin fedakarlıklarının boşa gitmeyeceğinin güvence altına alınması bunalım değil, amaçlı görevlerdir.
Zorunlu hizmete rağmen İsrail’deki gençler dünyanın çoğundan önemli ölçüde daha mutlu
En anlamlı sıralamalardan biri yaş grubuna göre bölünmeydi. 30 yaş altı kategorisinde ise İsrail dünya ikincisi oldu. Bu, “zorluk” ile “mutluluk” arasında ne kadar inanılmaz bir kopukluğu ortaya çıkarıyor. Nüfusumuzun büyük bir kısmı için zorunlu hizmet, özellikle de bu tür bir hizmetin sıklıkla yaşamı tehdit ettiği durumlarda, mutluluğu engellemiyor gibi görünüyor.
Muhtemelen kişinin kendisini daha büyük, uyumlu bir resmin parçası olarak görmesine yönelik bir bağlam sağlayarak mutluluğu arttırır. Bu sadece kişinin kendi ihtiyaçlarına ve isteklerine odaklanmanın tam tersidir.
Bu düşüncenin kanıtı olarak Amerika Birleşik Devletleri’nin üzücü sıralaması gösterilebilir. Amerika ilk 20’den düşerek 23. sıraya yerleşti. Ancak daha da endişe verici olanı, 30 yaş altı kategorisinde Amerika’nın 62. sırada yer almasıydı.
Takıntılılık, gerekli ulusal hizmetin eksikliği, sürekli mağduriyete odaklanma, DEI’nin doğasında var olan öfkeyi uyandıran şey tüm bunların yüksek duygusal ve varoluşsal bir bedelle gelmesi olabilir mi? Varoluşun dinginliği içinde, bunların hepsi yaşamı tüketiyor.
Güvenli alanlar bulmak, başkalarını yargılamak, kategorize etmek ve nihayetinde karakterleriyle hiçbir ilgisi olmayan nedenlerle küçük düşürmek için nedenler aramak, tüm bunlar kişinin kendisine çok büyük bir maliyet getirir. Raporun doğrulaması gereken şey, tüm bunların neşesizliği, tatminin, amacın ve anlamın yerine geçecek şeylere odaklanılmasıdır.
Burada, İsrail’de, dünyanın diğer yerlerindeki yaşamla ilgili geniş bir referans çerçevesine sahip olmamamız şaşırtıcı değil. Evet, çimenler başka yerlerde daha yeşil görünebilir ve evet, burada her şey sonsuz derecede sinir bozucu görünebilir.
Ancak bu endeksin bize hatırlatması gerektiği gibi, sorunlar var ve bir de bu sorunlarla ne yapılacağı ve ne yapılacağı sorusu var. Sadece kişinin nasıl başa çıktığı değil, aynı zamanda nasıl telafi ettiği de sorular var.
Burada yükümüzü telafi edecek çok şey olduğu gerçeğini kutlamalıyız. Birçoğu için bu onların dini inançları ve uygulamalarıdır. Pek çok kişi için bu, hâlâ büyük bir ulusal canlanma macerasına atılmış olan bir halkın, bir halkın parçası olduğumuz duygusudur.
Ve askerlerimizin üstü kapalı örnekleriyle bize gösterdiği gibi, zayıflığın her birimizin önemli olduğu, her birimizin toplumumuzun gemisini istikrara kavuşturmak ve yönlendirmek için kendi yolumuzda bir şeyler yapabileceğimiz anlamına geldiği duygusu var.
İsrail’de hemen hemen her konuda iki, en fazla üç derecelik ayrılık var. Bu bir yakınlık, akrabalık ve ortak girişim duygusu yaratır. Dünya sahnesindeki tuhaf adam olabiliriz ama burada yalnız değiliz.
Gelişmiş Batı ülkeleri arasında en yüksek doğum oranına sahip olmamızın bir nedeni var. İsrail Devleti olarak adlandırılan bu çılgın ama sonuçta muhteşem girişime yenilerimizi dahil etmeyi sabırsızlıkla bekliyoruz.
İşleri kolay olmayacak; ama bizim gibi onlar da mutlu olacaklar.
Yazar, Im Tirtzu’nun yönetim kurulu başkanı ve İsrail Bağımsızlık Fonu’nun yöneticisidir.
