Geleneksel Çin Sağlık İnançları ve Çin Kültürü Sağlığı ve Hastalığı Nasıl Etkiler?
Geleneksel Çin sağlık inançları, çevresel faktörlerin hastalık riskini artırmadaki önemini vurgulayan bütüncül bir görüşü benimsiyor. Quah’a (1985) göre, bu faktörler vücudun uyumu olan yin ve yang dengesini etkiler. Bunlar zıt fakat birbirini tamamlayan iki güçtür ve qi (hayati enerji) ile birlikte evreni kontrol eder ve insanlar ile çevreleri arasındaki ilişkiyi açıklar. Bu iki güçteki veya qi’deki dengesizlik hastalıkla sonuçlanır.
Dengeyi yeniden sağlamak için geleneksel iyileştirici uygulamalara ihtiyaç duyulabilir. Örneğin, fazla “sıcak” enerji bitki çaylarını soğutarak dengelenebilir ve bunun tersi de geçerlidir. Bu inançlar Çinliler arasında derinden kökleşmiş ve Singapur’a göçün ardından değişmediği bulundu.
Lee, et. al. (2004), artrit, kas-iskelet sistemi hastalıkları ve inme gibi belirli kronik hastalıkları olan hastaların Geleneksel Çin Tıbbını (TCM) kullanma olasılıklarının daha yüksek olduğunu bulmuşlardır. Bu, ‘kronik hastalık üçlüsü’, bakımdan algılanan memnuniyet ve kültürel sağlık inançları tarafından güçlü bir şekilde belirlendi.
Bu nedenle, TCM’nin kullanımı doktor-hasta etkileşiminin kalitesi ile ilişkili değildir. Astin (1998) ayrıca hastaların değerleri, manevi ve dini felsefesi veya sağlık ve hastalığın doğası ve anlamı ile ilgili inançları ile daha uyumlu görüldüğü konusunda hemfikirdir.
Geleneksel Çin kültüründe, ilaç almanın caydırıcı olduğu düşünülür, bu nedenle ilaçlar yalnızca semptomlar giderilene kadar alınma ve sonra kesilme eğilimindedir; Semptomlar belirgin değilse, ilaçlar muhtemelen asla alınmayacaktır.
Ebeveyn kültürel inançlarının yanı sıra, bazı antibiyotiklerin mide rahatsızlığı gibi küçük yan etkileri, ilaca uyumun zayıf olmasına katkıda bulunabilir. “Artık”, “paylaşılan” antibiyotiklerin kullanılması ve ebeveynler tarafından reçetesiz antibiyotik satın alınması toplumda yaygın görülen durumlardır.
Benzer semptomlara bakarak çocuklarının da aynı hastalıklardan muzdarip olduğunu düşünürler, bu nedenle çocuklarına “artık” veya “paylaşılan” antibiyotikleri verirler ve ancak bir iyileşme olmazsa doktorlarına getirirler (Chang & Tang, 2006). ). Bu, durumlarının kötüleşmesine neden olabilir ve daha sonra gereksiz yan etkileri olabilecek agresif tedavileri gerektirebilir.
Bununla birlikte, kötü sağlığı veya talihsizlikleri doğaüstü güçleri veya ilahi intikamı veya bir “cadı” veya “büyücünün” kötü niyetini suçlayan küçük Çinli gruplar da vardır (Helman, 1994). Bu tür gruplar genellikle şifayı dinlerinde arayacaklardır.
Singapur’da Sağlık Bakanlığı, vicdansız uygulayıcıların hastalarını avlamalarını ve inançlarından yararlanmalarını, örneğin cahil hastaları taciz etmelerini önlemek için GÇT Uygulayıcılarının Etik Kurallarını ve Etik Yönergelerini hazırlamıştır.
Kültürleşme derecesi aşağıdaki durumda kanıtlanmıştır. Hastanemize bir haftadır süren halsizlik, bulantı-kusma ve ani sarılık şikayetleriyle yaşlı bir adam getirildi. Karaciğerinde obstrüktif bir kitle olduğu teşhis edildi.
Biyopsi hepatosellüler karsinomu ortaya çıkardı. Serolojik test, kronik aktif hepatit B’yi gösterdi. Oğluna babasının kanser olduğu haberi geldiğinde, bunu babasına açıklamamasını istedi.
Darülaceze bakımı ve “diriltme” (DNR) emirleri gibi yaşam sonu meselelerini tartıştığımızda, oğul, tartışmayı babasının ne zaman eve gidebileceği gibi başka konulara yönlendirmeye çalıştı.
Bu durumda söz konusu olabilecek Kültürel Sorunlar şunlardır:
Çinliler yaşlıları kötü haberlerden koruma eğilimindedir.
Karmaya inanmak – daha yaşlı insanlar, hastalıkları veya ölümü/ölmeyi tartışmanın kötü şans olduğuna inanırlar. Kötü bir şey hakkında konuşmanın onun gerçekleşmesine neden olacağını düşünürler.
Yaşlılarda ilk tanıyı kabul etmeleri uzun zaman alabileceğinden, gecikmiş tedavi nedeniyle Hepatit B’den kaynaklanan karaciğer kanseri insidansında artış vardır.
Referans:
Astin JA. (1998). Hastalar neden alternatif tıp kullanıyor? J Am Med Doç. 1998; 279: 1548-1553.
Chan, GC & Tang, SF (2006) Malezya’da bir birinci basamak sağlık kliniğine başvuran çocuklarda akut üst solunum yolu enfeksiyonu için ebeveyn bilgisi, tutumları ve antibiyotik kullanımı. Singapur Tıp Dergisi, 47(4):266
Helman, CG (1990) Kültür, Sağlık ve Hastalık. Wright, Londra.
Quah, SR (1985) Singapur’da Sağlık İnanç Modeli ve koruyucu sağlık davranışı. Sosyal Bilimler ve Tıp, 21, 351-363.
Lee GBW, Charn TC, Chew ZH ve Ng TP. (2004). Birinci basamakta kronik hastalığı olan hastalarda tamamlayıcı ve alternatif tıp kullanımı, algılanan bakım kalitesi ve kültürel inançlarla ilişkilidir. Aile Hekimliği, 21(6): 654-660.
