İsrail’in çevresi canlanıyor – İsrail Haberleri
CEO’su Michal Cohen, ‘7 Ekim’den hemen sonra İsrail Devleti’nde bir şok dalgası oluştu’ dedi. Raşi Vakfı. “Sivil toplum, sosyal felaketi yönetmek için ilk ayda benzeri görülmemiş bir boşlukta çalışıyordu.”
Katliamın ardından İsrail’deki sayısız STK tahliye edilenlere yardım etmek için yoğun çaba harcadı, ancak çok azı sosyal krizle başa çıkma konusunda İsrailliler kadar donanımlıydı. Raşi Vakfı. 1984 yılında kurulan vakıf, beşikten kariyere kadar eğitim, istihdam ve sosyal refah sistemlerine odaklanarak İsrail’in jeososyal çevresinde sosyal hareketliliği ve fırsat eşitliğini teşvik ediyor. Rashi’nin, İsrail’in çevresinde yaşayanlar için fırsatlar yaratan sekiz bağlı kar amacı gütmeyen kuruluşu aracılığıyla “ayakları yere basıyor”. Ayrıca dünyanın dört bir yanından vakıfla işbirliği yapan ortakları da var.
Rashi Vakfı yönetim kurulu üyesi Elena Gabay şunu belirtiyor: “Hayırseverlik, özellikle kriz zamanlarında toplumda çok önemli bir rol oynuyor. Bu savaş sırasında Rashi, İsrail’in en karanlık saatinde sahada destek sağlayan, tahliye edilenlere esnek ve etkili çözümler sunan ilk kuruluşlardan biriydi.”
Savaşın başlamasından üç gün sonra Cohen ve Rashi Vakfı’ndan ekibi Ölü Deniz’e gitti ve Güney’den bölgedeki otellere gelmeye başlayan tahliye edilenleri ziyaret etti. Cohen şöyle anımsıyor: “O zamanlar, kimsenin sorumlu olmadığı bir kaos hissi vardı. Tahliye edilenler otellere getirilmişti ve lobide koşan çocuklar mülteci gibiydi.”
Vakıfta çalışan tahliye edilenlerden biri, Rashi’ye çeşitli otellerde kalan çocuklar için yapılandırılmış bir program hazırlaması konusunda ısrar etti. Cohen ve ekibi derhal çocuklara organize bir müdahalede bulunmaya başladı. Örneğin, Kibbutz Sa’ad’dan tahliye edilenlerin barındırıldığı Nevo Oteli’nde Raşi, çocuklar için bir okul kurulmasına yardım etti. Rashi’den gelen gönüllülerin yardımıyla okul hızla organize edildi ve kibbutz üyeleri okulu kendileri işletmeye başladı. Eilat, Tiberya ve Nof Hagalil gibi başka yerlerde de eğitim merkezleri kuruldu.
Rashi, bağlı kuruluşları aracılığıyla, savaşın başlangıcından bu yana İsrail’in güney ve kuzey bölgelerinden tahliye edilenlere yardım etmek için 2.500 gönüllüyü görevlendirdi. Cohen, vakfın, sakinlerini evlerinden tahliye etmek zorunda kalan belediyelerin yanı sıra tahliye edilenleri kabul eden belediyelerle birlikte çalıştığını açıklıyor. Buna Sderot, Ofakim, Netivot, Kiryat Shmona, Nof Hagalil ve Eilat dahildir.
Cohen, “Belediyelere neye ihtiyaçları olduğunu sorduk; onlara ne vermek istediğimizi değil, neye ihtiyaç duyduklarını sorduk” diyor. “Bu aynı zamanda Rashi Vakfı’nın benzersiz doğasını da gösteriyor. Yalnızca acil durumlarda değil, belediyelerle onlarca yıllık çalışma deneyimimiz var.”
Cohen, Rashi Vakfı’nın şu anda İsrail’in çevre bölgesindeki belediyelerle uzun vadeli planlar üzerinde çalıştığını ve uzmanlığını önümüzdeki üç yıl için stratejik planlar hazırlamak için kullandığını açıklıyor. “Fonları, ortakları ve bilgimizi getiriyoruz” diyor. “Onlara neye ihtiyaçları olduğunu söylemiyoruz. İhtiyaçlarına göre uyarlanması gereken taslağı onlarla birlikte oluşturuyoruz. Mevcut diğer yatırım ve projelerle örtüşmemesi de önemli.” Savaştan etkilenen topluluklar Raşi’den dört ana alanda yardım istedi: eğitim; istihdam ve ekonomik kalkınma; yerel liderliğin güçlendirilmesi; ve toplumun dayanıklılığını inşa etmek.
Eğitimde Rashi Vakfı, örgün eğitimi deneyimsel eğitimle bütünleştirmek ve 21. yüzyılda başarı için gereken mükemmelliği ve becerileri teşvik etmek için çalışıyor.
Cohen, deneyimsel eğitim programlarının savaşın travmalarından etkilenen öğrencilerin iyileşmesine ve dayanıklılıklarının güçlenmesine yardımcı olacağını söylüyor. Ergenlerin bire bir terapi yerine grup seanslarını tercih ettiğini ve bu nedenle Rashi’nin atölye tipi formatta grup aktiviteleri geliştirdiğini açıklıyor. Dört yıl boyunca Eğitim Bakanlığı’nda genel müdür olarak görev yapan Cohen, İsrail gençliğinin savaş sonrasındaki gelişimi ve buna eşlik eden travmaların önümüzdeki yıllarda İsrail’in karşı karşıya kalacağı temel zorluklardan biri olacağını söylüyor.
Cohen’in aktardığı bir diğer örnek ise Ofakim’de Rashi Vakfı ile oluşturulan ve şehirdeki her öğrencinin spor, müzik, sanat ve daha birçok alanda ders dışı etkinliklere katılmak üzere okul saatleri içinde haftada en az bir kez dışarı çıktığı “kampüsler” programıdır. Bu aktiviteler bireysel yeteneklerini güçlendirirken aynı zamanda grup çalışmasıyla sosyal ve terapötik destek de sağlıyor. Öğrencilerin benzer deneyimlere sahip akranlarıyla bir arada olmalarına ve bunları birlikte konuşmalarına olanak tanır.
Rashi Vakfı, 15.000 ila 20.000 çocuk ve gence ulaşmak için bu deneyimsel faaliyetleri ülkenin Güney ve Kuzeyindeki altı topluluğa genişletmeyi planlıyor.
Cohen, bu zorlu dönemde resmi ve gayri resmi eğitimin nasıl kesiştiğinin bir örneğinin liselerde uygulanan bagrut (lisans sınavları) ile ilgili olduğunu sözlerine ekledi. Ofakim’de savaş nedeniyle yılın büyük bölümünde ders çalışamayan öğrencilerin sınavlara hazırlanmak için derse girme konusunda kendilerini rahat hissetmediklerini anlatıyor. Buna yanıt olarak Rashi Vakfı ve ortağı Cisco Israel, öğrencilerin resmi yeterlilik sınavlarına hazırlanırken resmi olmayan bir atmosferde çalışabilecekleri The Magnet adında benzersiz bir gençlik merkezi kurdu.
Savaştan etkilenen toplulukların, aralarında çocukların, gençlerin ve genç yetişkinlerin de bulunduğu sakinlerinin yaşadığı travmalara ilişkin bir farkındalık geliştirmesi gerektiğini söylüyor. “Artık toplumun tüm düşüncesinin travma sonrasına duyarlı olması gerekiyor” diye ekliyor.
Savaş, Raşi’nin odaklandığı ikinci alanı, yani istihdam ve ekonomik kalkınmayı doğrudan etkiledi. 7 Ekim’den bu yana pek çok bölge sakini işini bırakmaya ya da ücretsiz izne çıkmaya zorlandı, işletmeler kapatıldı ve şirketler iş gücünü azalttı. Bölge sakinlerinin işgücü piyasasına yeniden entegre olmalarını sağlamak amacıyla kaliteli istihdamı teşvik edecek bir plan oluşturulmasına ihtiyaç vardır.
Bu ihtiyacı karşılamak için Rashi Vakfı, 25-35 yaş arası genç yetişkinler için yerleştirme odaklı eğitimin yanı sıra mesleki rehberlik ve dijital ve diğer iş becerilerinin geliştirilmesi için bir sistem tasarlıyor. Ayrıca, kariyer fırsatları yaratmak için işverenlerle işbirliğini teşvik ederek ekonomik kalkınmayı teşvik ediyor.
Cohen, İsrail’in periferisindeki savaştan etkilenen belediyelerin artık “rehabilitasyon” terimini kullanmadıklarını, bunun yerine büyümelerini artırmaya odaklandıklarını açıklıyor. Cohen şöyle diyor: “Bunları konuşuyoruz çünkü belediyelerin ilgisini çeken şey bu. Tahliye edilen sakinlerin geri dönebilmesi için şehirlerinin 7 Ekim öncesine göre daha da çekici hale gelmesi gerektiğinin farkındalar. . Belediyeler bize artık eskisi gibi olamayacaklarını söylüyorlar, aksine ‘Vatandaşlarımıza daha iyi yanıt vermeliyiz, daha ciddi istihdam olanakları sunmalıyız’ diyorlar.
Cohen, savaş bölgesi topluluklarının inisiyatif almaları gerektiği anlayışına vardıklarını söylüyor. “Katliamdan sonra olduğu gibi bundan sonra da sakinlerinin ve şehirlerinin sorumluluğunun kendileri olması gerektiğinin farkındalar.”
Son olarak Cohen, Rashi Vakfı’nın İsrail’in çevre bölgesindeki topluluklarda yerel liderliği güçlendirmek için çalıştığını ekliyor; bu da onların etkili olabilmeleri, kendi kendilerini sürdürebilmeleri ve içeriden gelişmelerini sağlamanın anahtarıdır. Sderot’u, hem büyük çoğunluğu tahliye edilen hem de şehirde kalmayı seçen sakinlerini desteklemeyi başaran, mükemmel yerel liderliğe sahip bir şehir örneği olarak gösteriyor. “Son beş yıldır Sderot’ta yoğun bir şekilde çalışıyoruz” diyor ve şunu ekliyor: “Profesyonel liderliğin, rutin zamanlarda ve savaş zamanı gibi acil durumlarda vatandaşlarına daha iyi hizmetler sağladığı açıktır.”
Cohen, savaşın İsrail’in çevresindeki toplulukların davranış biçimlerini kalıcı olarak değiştirdiğini söylüyor. “Nasıl başa çıkacakları güçlerine bağlı olacaktır. Daha güçlü bir liderlik geliştirecekler ve ‘Biz kendimiz için değilsek kim olacak?’ diyorlar. Kendilerine güvenmeli, büyümeye, liderliğe ve gelişmeye yatırım yapmalı ve hayatlarının her yönünü yönetmelidirler. Şimdi nüfuslarını kalmaya ikna etmek için bölgesel istihdamı geliştirmekten bahsediyorlar. Refah için kendi ekonomik merkezlerini kuracaklar, liderliği ele alacaklar ve artık başkaları tarafından yönetilmeyecekler.”
Cohen, vakfın faaliyetlerini oluşturmasına ve büyütmesine olanak tanıyan Rashi’nin ortaklarına saygılarını sunuyor. İleriye dönük olarak, Rashi’nin ortaklarıyla birlikte İsrail’in çevresindeki toparlanmayı, dayanıklılığı ve büyümeyi güçlendirmeye yönelik faaliyetlerinin kapsamını ve ölçeğini artırmaya devam edeceğini teyit ediyor.
Bu makale Rashi Vakfı ile işbirliği içinde yazılmıştır.
