Yedek askerlerin savaş sırasında sivil hayata dönmesiyle ilgili endişe – İsrail Haberleri
7 Ekim’den bu yanaBaşkan Isaac Herzog ve eşi Michal, ülke genelindeki çeşitli hastanelerdeki yaralı askerleri ziyaret etti.
Özellikle milletin ruh sağlığıyla ilgilenen biri olarak, Michal Herzog, yedek askerlerle, onların eşleri ve ailelerinin diğer üyeleriyle yaptığı görüşmelerden yola çıkarak, ordudan serbest bırakılan yedek askerlere yönelik bir forum geliştirmenin gerekli olduğunu düşündü.
Yedekler yeni bir gerçekliğe evlerine dönüyor
Pazar günkü forum etkinliği, evde izinli olan ve alışmakta zorlanan yedek askerin de yer aldığı bir aile yemeği videosuyla başladı. Tarlada asla yiyemeyeceği türden bir yemek yemeye çalışıyordu ve masanın etrafındaki insanlar tartışıp duruyor, ağzına bir çatal dolusu yiyecek koymaya çalıştığında omzuna tokat atmak için kalkıyorlardı.
Sonunda ayağa kalktı, üzerinde yemek bulunan tabağı aldı ve yere çarptı. Daha sonra asker üniformasını giyip üzgün bir halde silahını aldı ve 60 gün askere döneceğini söyledi.
Videonun arka planında “Eve gelmek ne güzel” şarkısının müziği vardı.
Temel mesaj, durumun her zaman o kadar iyi olmadığıydı çünkü yedek askerin hayatı birdenbire değişen çevre ve farklı zorluklarla yeniden altüst oldu.
Çağrılmayan kişiler genellikle yedeklerin iş veya iş konusundaki endişelerine karşı duyarsız kalıyor. üniversite çalışmaları veya her ikisi de, ipotek ödemelerinden bahsetmiyorum bile.
Çoğu zaman, yedek personel görev başında olmadığında ailenin geçimini sağlayan kişi eş olur. Eş çoğu zaman yedek askerin başına gelebileceklerden korkar ve bu korku yedek personelin eve gelmesiyle gerginliklere yol açabilir. Hiçbir şey partnerlerden birinin hayal ettiği gibi değildir.
Bu ve diğer konular Yedek Subay Tuğgeneral Michal Herzog tarafından tartışıldı. Benny Ben Ari, İsrail Travma ve Dayanıklılık Merkezi Natal’ın baş psikoloğu Prof. Rivkah Tuval Mashiach; Bir yıl önce evlenen ve Gazze’de iki aydan fazla bir süre kaldıktan sonra evine dönen yedek subay Guy Rotman; yedek askerlere ve ailelerine hakları konusunda tavsiyelerde bulunan ve 7 Ekim’den bu yana 1.300.000 sorgu alan Kol Zchut’un CEO’su avukat Vardit Damari Madar; ve bir panel tartışmasına katılan yedek askerlerin dört eşinden oluşan bir grup.
Orada bulunan herkesin ortak bir endişeye sahip olduğuna dikkat çeken Herzog, bunun terhis edilmiş ve eve dönmekte olan yedek askerlerle iletişim kurmanın en iyi yolunu nasıl bulacağı konusunda haftalardır düşündüğü hayati bir toplantı olduğunu söyledi.
Eve döndüğünüzde farklı tepkiler
Bazılarının duyguları çok karışık. Bir yandan ailelerini özlüyorlar ama diğer yandan silah arkadaşlarının kaybının acısını yaşıyorlar.
İnsanların eve dolu bir kalple geldiklerini ancak akıllarını savaş alanından ve arkalarında bıraktıkları insanlardan alamadıklarını ifade ederek, bu suçluluk duygularının bir kısmının başkalarını işe devam ettirmek için terk etmeleri nedeniyle ortaya çıktığını ima etti.
“Aklı başka yerdeyken insan nasıl işine veya derslerine konsantre olabilir?” diye sordu Herzog. “Onların ve ailelerinin yanında olmalıyız” diye ısrar etti. “Onlara araç ve destek vermeliyiz.”
Savaş alanındaki korku ve endişelerle ilgili olarak, “Bir kapı kapandığında ya da eve dönüş sevincinde durmaz. Sürekli geri geliyor.”
Ben Ari, savaş zamanında “aileleri korumak ve ulusu savunmak için güçlü bir yedek birliğe ihtiyacınız var” dedi. Aynı zamanda ailelere yardım etmek ve yedek askerlerin çalışma ortamında yeniden yerlerini bulmalarına yardımcı olmak gerektiğini de sözlerine ekledi.
Rotman altı silah arkadaşını kaybetti ve bu tür kayıpların yarattığı etkiden bahsetti. Ayrıca birden fazla aile üyesinin savaşa karışması sorunu da var. Hem kendisi hem de küçük erkek kardeşi aynı birimde çalışıyorlardı; bu da ebeveynleri üzerinde ağır bir yük oluşturan bir faktördü.
Birliğindeki adamların çoğu eve dönmekten başka bir şey düşünemezken, eve vardıklarında orduyu özlediler. Rotman, “Birlikte omuz omuza çalışmak sadece bir slogan değil” dedi. “Zor şartlarda birlikteyiz”
Tuval Mashiach, mümkün olan en kısa sürede uygun tedavileri sağlayabilmek için travma belirtilerine dikkat etmenin önemi konusunda uyardı, ancak travma yaşayan bir kişinin ancak tedavi edilmek istiyorsa tedavi edilebileceği konusunda da uyardı.
Panelistlerin her biri bireysel zorluklarla karşı karşıya kalsa da, hepsinin ortak noktasının belirsizlik olduğu konusunda fikir birliği vardı.
