İsrail’in haredi topluluğu iç cepheye yardım etmek için nasıl katıldı – Savunma Haberleri
İsrail-Hamas savaşının reklam panolarında ve televizyon ekranlarında öne çıkan belki de en görünür sloganı şu slogandır: “Birlikte kazanacağız,İbranice “B’yachad nenatze’ach” olarak yazılmıştır.
İsraillilerin savaş zamanındaki birliği üzerine resmi bir araştırma henüz yürütülmemiş olsa da, İsrail’deki pek çok kişi 7 Ekim’deki trajik olaylardan bu yana halk arasında gerçek bir birlik ve uyum duygusunun var olduğunu ve İsrail’deki bölücülüğün üstesinden gelmeyi başardığını bildiriyor. savaştan önceki dönem.
İsrailliler arasındaki birlik temasının en ilginç tezahürlerinden biri, 7 Ekim’den bu yana ultra-Ortodoks topluluğun İsrail toplumuna artan katılımıdır. Sıradan bir gözlemci için bu, haredim sayısının artmasıyla ortaya çıkıyor – 3.000’in üzerinde. Savaşın başlangıcından bu yana IDF’ye katılanların olduğu bildirildi.
‘İdeolojiye yer yoktur. Değişmemiz lazım’
Ancak Haredilerin İsrail toplumuna ve iç cepheye katılımı, Haredi İsrail Silahlı Kuvvetleri’ne katılanların sayısındaki artıştan çok daha derin bir şeyin sinyalini verebilir. Haredi topluluğu arasında bu katılım, her zaman mevcut olmayan, İsrail toplumunun tüm kesimleriyle ortak bir kader duygusuyla ifade edildi.
Haredi topluluğu ile İsrail toplumu arasındaki bu yeni keşfedilen işbirliği ve kardeşlik ruhunu örnekleyen önde gelen kuruluşlardan biri, İngilizce’de Eylemde Birlik olarak bilinen Achim La-Oref’tir. Örgüt, bir grup haredi iş dünyası ve sosyal girişimci, medya grubu, araştırma enstitüsü ve hayırsever vakıf tarafından savaşın başlamasından birkaç ay önce kuruldu.
Hadera Kent Konseyi’nin uzun süredir üyesi olan ve şu anki konsey başkanı olan Haham Benzion Nordman, organizasyon için gönüllü olarak çalışıyor. “Bir grup insanla birlikte, mevcut tüm girişimleri ele alalım, yenilerini teşvik edelim dedik. Herkes tüm kaynaklarını bu amaç için, bugün ülkede olup bitenlerin bir parçası olmak için kullanıyor.”
Savaş başladıktan hemen sonra örgüt, saldırılar sırasında aile üyelerini kaybeden insanlara yardım etmek amacıyla İsrail nüfusunun tüm üyelerine yardımcı olmak için bir operasyon merkezi açtı; yaralıları ziyaret etmek; ailelere maddi destek sağlamak, meyve ve sebze toplanmasına yardımcı olmak; ve tarım arazilerinin korunması. Son iki girişim aşağıdakilerle birlikte koordine edildi: HaShomer HaChadash2007 yılında kurulmuş, toprağı korumaya çalışan, çiftçilere ve çiftlik sahiplerine yardım eden ve Yahudi halkının toprakla, Yahudi değerleriyle ve Siyonist kimliğiyle olan bağlantılarını güçlendirmeye çalışan bir organizasyon.
Nordman şöyle açıklıyor: “İnsanları yaslı aileleri ziyarete göndermenin amacı, ailelerin neye ihtiyacı olduğunu bulmaktır. Chesed Chaim Ve’Emet örgütünün temsilcileri, Unity in Action ortaklığıyla, saldırıda öldürülen 848 sivil aileden 735’ten fazla ailenin pratik ihtiyaçlarına katılarak sandalye, yiyecek ve ihtiyaç duydukları diğer şeylerin temin edilmesini sağladı. ihtiyaç olabilir.”
Ülke çapındaki Haredi gönüllüleri yardım sağlıyor Eylemde Birlik.
Nordman, bu beş alanın dışında haredimin daha önceki çatışmalarda yapılmayan bir şekilde yiyecek hazırlamak ve askerlere dağıtmakla meşgul olduğunu söylüyor. Ayrıca haredimler dua yoluyla İsrail askerleri için endişelerini dile getiriyorlar.
“Haredi toplumundaki herkes konfor alanını terk etti” diyor. “Herkes katılımları, sahip oldukları bağlantılar ve varlığımız için bir savaşa dahil olduğumuz anlayışı açısından gelişti. İdeolojiye yer yoktur. Değişmemiz gerekiyor. Bu birlik için bu kadar ağır bir bedel ödemek zorunda kalmamız çok korkunç ama bir yıl öncesine göre tamamen değişen şeyler oluyor.”
İsraillilerin haredi toplumundaki bu değişimin farkına varmasının hayati önem taşıdığını ekliyor.
“Önemli bir şeyin olduğunu açıklayamıyorsak, bunun bir kısmını kaçırıyoruz demektir. Umudum, İsrail halkının genelinin, Haredi topluluğunun Yahudi halkı için yaptığı girişimlere kollarını ve kalbini nasıl açtığını görmesidir.”
Nordman, Eylemde Birlik faaliyetlerine binlerce gönüllünün katıldığını açıklıyor ve yalnızca yukarıda belirtilen alanlara katılanları değil, aynı zamanda dualarında ve Tora’larında akıllarında bulundurmaları gereken belirli IDF askerlerinin isimlerini alan kişileri de içeriyor. çalışmalar.
Haredi nüfusunun savaşta iç cepheye yardım etme çabalarının, toplumun İsrail toplumuna yaklaşımında büyük bir değişiklik olduğunu söylüyor.
Buna paralel olarak İsrail’deki laik topluluğun geçmişte olduğundan çok daha açık ve anlayışlı olduğunu da ekliyor.
Değişimi özetleyerek kıkırdayarak şöyle diyor: “İsrail’de hiçbir zaman tarımla uğraşan bir haredi örgütümüz olmadı. “Birdenbire haredi çiftçisi oldular. ‘Askerlerin ve tahliye edilenlerin gıdasını biz halledeceğiz’ diyen bir haredi örgütümüz hiçbir zaman olmadı. Asker ailelerine başsağlığı dilemek, çevredeki tarım arazilerini korumak için bekçi atamak gibi organize bir çabamız hiçbir zaman olmadı. Henüz yolun başındayız.”
Yeni ortaklıklar kurmanın yanı sıra, Eylemde Birlik Mevcut kuruluşların yardımına başvurdu. Aharon Weingarten başkanıdır Darkei Miriam, bürokratik sorunları çözerek, maddi destek alarak, evde yardım ayarlayarak ve hastaların onkolojik randevulara gidiş-dönüş ulaşımını sağlayarak onkolojik hastalara yardımcı olan, annesinin anısına adını taşıyan bir kuruluş. Darkei Miriam ayrıca İsrail genelindeki hastanelerin onkoloji ve diğer bölümlerinde ziyaretçilere kahve, çay ve kek sağlayan pinot hamot (“sıcak köşeler”) odaları kurdu.
Savaşın başlangıcından bu yana Darkei Miriam, savaştan etkilenenlere yardım etmek ve onlara eşlik etmek için Unity in Action ile birlikte çalışıyor.
Kudüs’teki Hadassah Tıp Merkezi’nden konuşan Weingarten, “Buraya gelen yaralılara eşlik etmek istiyoruz” diyor. “Hastaneye gelen her yaralı askere Darkei Miriam’dan şampuan, terlik ve diğer kişisel eşyaları içeren özel bir set verilir” diyor. Yaralı bir asker hastaneye getirildiğinde, birkaç saat içinde Darkei Miriam’dan temsilciler aileyle görüşmek üzere yola çıkar.
Ek yardım gerektiren daha karmaşık vakaların olduğunu söylüyor. Weingarten, Netivot’tan yaralanan ve Hadassah Scopus Dağı’nda hastaneye kaldırılan bir kadının vakasını aktarıyor. Anne ve babası biraz daha yaşlı ve Netivot’tan Kudüs’e gidiş-dönüş iki saatlik bir yolculuk yapmak zorundalar ve yiyecek ve kalacak bir yere ihtiyaçları var.
Weingarten, Darkei Miriam’ın bu ailenin ihtiyaçlarını karşıladığını açıklıyor.
Başka bir aile, evlerinin ateşe verilmesi nedeniyle Eilat’a tahliye edilirken, baba Tel HaShomer’de hastaneye kaldırıldı. Lojistik karmaşık olabilir ama Darkei Miriam noktaların birleştirilmesine ve ihtiyaçlarının karşılanmasına yardımcı oluyor.
Weingarten, “Bir babanın oğlundan yardım istemesi gibi, bu ailelerin de bizden bir şeyler isterken kendilerini rahat hissetmelerini istiyoruz” diyor.
Weingarten, yaralı bir askerin çocuklarını babalarını ziyarete getirdikleri Loewenstein Rehabilitasyon Hastanesi’ne yakın zamanda yaptıkları ziyareti hatırlıyor.
“Odalardan birinde İsrail Silahlı Kuvvetleri temsilcisi, yaralı asker ve teşkilatımızın bir temsilcisi vardı. Bunu gördüğünüzde artık bu gruplar arasında hiçbir engel kalmadığını anlıyorsunuz. Başlangıçta birçok insan birbiriyle konuşmuyordu. Ama artık birbirlerine karşı çok daha açık durumdalar.”
Gruplar arasındaki bu açıklık İsrail’in açık alanlarındaki faaliyetlerde de ifadesini buluyor. Ari Gruen, meyve ve sebze hasadına yardımcı olmak üzere haredi topluluğundan gönüllüleri yerleştirmek üzere Hashomer HaChadash ile Birlikte Birlik Eylemi için haredi gönüllü faaliyetlerini koordine ediyor.
Şu ana kadar Achim La-Oref’in İsrail genelindeki çiftliklere 1000’den fazla gönüllü yerleştirdiğini bildirdi. “Büyüleyiciydi” diyor. “Artık bir gönüllülük ruhu var.” Hardim grupları biber, patlıcan ve pancar topluyor ve katılan herkes tarımı öğreniyor.
“Tecrübe son derece olumluydu” diyor. “İnsanlar yardım etme ve ellerinden geldiğince katkıda bulunma isteği ruhu nedeniyle bize ulaşıyor. Çiftçiler açısından bakıldığında çok mutlular ve duygulandılar. Yardıma çok ihtiyaçları var.”
Gruen, Haredi’lere ait birçok işletme ve firmanın çalışanlarını tarlalarda çalışmaya gönderdiğini ve çeşitli yeşivotların da ziyaret edip yardım ettiğini söylüyor.
“Bunu genişletmeyi ve daha fazla insan gücü getirmeyi umuyoruz” diyor. “Haredi dünyasının dört bir yanından gelen coşku beni hoş bir şekilde şaşırttı. Haredi dünyasının tekdüze olmadığını biliyoruz ancak haredi dünyasının geniş bir yelpazesinden çağrılar aldım.”
Hardimler arasında cepheye yardım etme girişimleri erkeklerle sınırlı değildir.
En ilginç organizasyonlardan biri, Sisters of Iron veya İbranice’de Achayot Mi-Barzel’dir. Örgüt, 8 Ekim’de, savaşın başlamasından bir gün sonra, haredi dünyasında faaliyet gösteren, örgütler başlatan ve yöneten bir grup kadın tarafından kuruldu. Gruba başkanlık eden Chana Irom şöyle açıklıyor: “İki ana şey yapmak istedik. Grup sınırlarını aşacak kişisel yardım ayarlamak ve aynı zamanda uzun süreli bağlantılar kurmak istedik.”
Sisters of Iron, 1.000 gönüllüyle hızla çoğaldı ve şu anda ülke çapında 2.000 gönüllüye ulaştı. Irom’un sözleriyle organizasyon “bir kız kardeşin kız kardeşi için yapacağı her şeydir. Bu, sıcak pişmiş bir yemeği kişisel olarak başka bir aileye getirmekten; çocuklara yardım etmek; ya da bir kadının evine gidip birkaç saatliğine işi devralıp, onun dışarı çıkmasına izin vermek.”
Irom, ilk ayda asıl yararlanıcıların aile üyeleri yaralanan, tahliye edilen veya esir tutulan eşleri olduğunu söylüyor; veya IDF rezervlerinde yaralanan askerlerin aileleri. İlk ayın ardından, Sisters of Iron, Unity in Action ile bağlantı kurdu ve çabalarının çoğunu, kocaları yedek göreve çağrılan eşlere ve ailelere yardım etmeye odakladı. Örgüt, İsrail genelindeki ailelere yardım sağlıyor ve Irom, savaş bittikten sonra da bu yardım ruhunu sürdürmeyi umuyor.
“Bu benim vizyonum. Bir yandan artık yapmamız gereken şeyler var. Öte yandan bu organizasyonun, haredi kadınlarının diğer sektörlere birlik sağlama konusunda güvenebileceği büyük bir organizasyon olmasını istiyorum.” ve dolayısıyla bu alanda benzersiz beceri ve yeteneklere sahiptirler.
“İlk kez birisi ‘Bunu dışarıda diğer gruplarla birlikte yapalım’ diyor. Laik dünyadan gelen tepkinin olumlu olduğunu ekliyor. Başlangıçta Irom, ordudaki askerlerin eşlerine yardım eden laik bir örgütle bağlantı kurmuştu.
“Onunla temasa geçtim ve haredi kadınlarının IDF yedek görevi (miluim) kavramını anlayabileceklerini veya bize yardım edebileceklerini düşünmediklerini söyledi. Ona Hardi kadınlarının çok sezgisel olduklarını ve duyguları anladıklarını söyledim.” Sonuçta iki kuruluş işleri halletti ve birbirlerine yardım etti. Irom, diğer pek çok kuruluş gibi kendi örgütünün de Unity in Action’dan aldığı yardımdan dolayı minnettar. “Bize tam destek veriyorlar”
Pek çok kişinin dileklerini özetleyerek şöyle diyor: “Umarım Haredi dünyasında ve tüm sektörlerde gördüğüm milletteki bu birlik ruhu kalıcı olur ve birlikte büyük işler yapmamızı sağlar.”
