Gazze’deki İsrailli rehineler: Ailenin sevilen üyesi Evyatar David – İsrail Haberleri
7 EkimSimchat Tora sabahı artık sonsuza kadar yakın tarihin en korkunç sınavlarından birinin başlangıcı olarak hatırlanacak.
Binlerce kişi aileleriyle birlikte kutlamaya hazırlanırken anlamsızca öldürüldü. 200’den fazla masum insan öldürüldü rehin alındı Hamas terör örgütü tarafından onbinlerce kişi yerinden edildi, evlerinin kutsallığı bozuldu ya da yaşamdan silindi ve bu askeri ve siyasi savaş üçüncü meşakkatli haftasına girerken dünya çapında milyonlarca insan büyük bir acı yaşıyor.
O vahim Cumartesi gününün kurbanları ve Hamas’ın elindeki acı ve eziyete katlanmaya devam edenler, bir istatistik ya da posterdeki yüzler ve isimler değil. Bu korkunç terör eylemlerinin her kurbanı, başlı başına bir dünya, sayısız yaşamı olumlu yönde etkileyen tek bir ruhtur. Yahudiliğin her yaşamın değerli olduğuna ve her ruhun bir hediye olduğuna dair sarsılmaz inancı, yeniden bütünleşmek için uzun yola çıktığımızda yol gösterici bir ilkedir.
Terör mağdurlarının ve ailelerinin ışığı sönmüş olsa da hiçbir zaman sönmeyecek. Kaybolan ve Hamas tarafından kaçırılan her ruh, Yahudi halkının öyküsünün kolektif bilincine kazındı ve bir güç kaynağı olmaya devam edecek.
Hayatta kalanlar ve ailelerinin anlattığına göre, rehine posterlerindeki yüzlerin ardındaki kişiler, sevdiklerinin sağ salim geri dönmesi için dua eden insanlar.
Evyatar David
Galia David, ailesiyle birlikte Kfar Saba’da mutfak masasının etrafında oturuyor ve kocası Avishay ve üç çocuğuyla (İlay, 26, Evyatar, 22) birkaç hafta önce İtalya’da Yahudi tatilleri sırasında yaptıkları son aile tatilini anıyor. ve Ye’ela, 18.
“Bir aile tatili ayarlamayalı çok uzun zaman olmuştu ve bir fırsat penceresi bulduğumuzda bunu değerlendirdik. Evyatar bizi Zanzibar’a gitmeye ikna etmeye çalıştı ama sonunda İtalya’ya bir gezi planlamayı başardık. En iyi yanı hepimizin bir arada olmasıydı,” diyor Galia gülümseyerek; bu, üç yetişkin çocuğu olan her anne için zirve anıdır.
Ama bu gülümsemenin arkasında gözlerinde derin bir hüzün var. “Evyatar yeni bir iPhone almıştı… ve fotoğraf çekmeyi bırakamıyordu. Birkaç tane aldık ama aslında gezinin anılarını yakalayan oydu.”
Bunlar, oğlunun bir polis tarafından rehin alınmasıyla ilgili artık yalnızca kafasında canlandırılabilen anılardır. Hamaslı teröristler Teröristler 7 Ekim’de Gazze’yi işgal ettiğinde Süpernova müzik festivali Negev’de. Evyatar aylardır bu yaşam, aşk ve müzik kutlamasını sabırsızlıkla bekliyordu.
Ailesi, sessiz tavrına rağmen Evyatar’ın hayatı dolu dolu yaşama konusundaki derin tutkusuyla etrafındaki herkesi kendine çeken büyüleyici bir çekicilik yaydığını söylüyor.
United Hatzalah’ta osteopat ve sağlık görevlisi olan Avishay, oğlu hakkında şöyle açıklıyor: “Evyatar bizim ve etrafındaki herkesin hayatını aydınlatıyor.” “Her zaman müzik var. O ve kardeşleri saatlerce oynayabilir. O gerçek bir büyüleyici.”
Çoğu Cuma akşamı, Şabat yemeğinden sonra Evyatar tutkuyla gitarını tıngırdatırken, Ilay ona piyanoda, Ye’ela da vokalde eşlik ederek evlerini duygulu müzikle sarardı. Her aile üyesinin sadece mutlu bir saniyeliğine unuttuğu iç gözlemsel bir duraklama olur. Bu müziğin sağır edici yokluğu evlerini tüketti.
Hayatının gidişatı konusunda hâlâ kararsız olan Evyatar, müzik eğitimi veya prodüksiyon alanında çalışmalarını ilerletme olasılığını düşünüyordu. Ancak ailesi, her şeyden önce onun seyahat tutkusu ve dünyayı görme arzusuyla dolu biri olduğunu söylüyor.
Hafta sonları nadiren öğleden önce kalktığını kabul etseler de, her günü dolu dolu yaşamaya özen gösterdiğini söylüyorlar. Seyahat listesinde pek çok ülke kalmışken, kardeşi ilk ikisinin Zanzibar ve Tayland olduğunu söylüyor.
Ailesini son tatillerinde Zanzibar’a gitmeye ikna edemese de, doğum günü Aralık ayında yaklaşan Evyatar’ın önümüzdeki aylarda Tayland’a gitme planları vardı; bu, birçok genç İsrailli için meşhur bir geçiş töreniydi. Dünya.
Kardeşleri tarafından üçü arasında en iyi İngilizce konuşan kişi olarak anılan Evyatar, üç Birthright gezisinde İsrail’e ve küresel Yahudi topluluğuna olan tutkusunu paylaştı. “(Katılımcıların) enerjisini çok seviyor ve bana Amerikalıların deneyimledikleri her küçük şeyden nasıl heyecanlandıklarını anlattı. Her gece dışarı çıkarak kutlamayı ne kadar seviyorlar ve o da onlarla kutlamayı seviyordu”, Ye’ela, etrafındaki her şeydeki güzelliği görme yeteneğinin bir yansıması olduğunu söylüyor.
“Onun bütün meselesi bu. Dünyanın dört bir yanından insanlarla ve kendilerine çok şey katan gençlerle tanışmayı seviyor” diye ekliyor İlay.
Supernova müzik festivali, Evyatar’ın varlığının özünü somutlaştırdı: birbirini sevmek, çevreyi korumak, elektronik müzik sevgisini yaymak ve sosyo-sanatsal ideolojiyle gerçek bir bağlantı kurmak.
“Evyatar oraya kutlamaya gitti. O, başkalarına güç veren, insanları seven bir kişidir. Bu teröristler geldi ve biz insanlar olarak gerçekten anlayamadığımız (vahşet) işler yaptılar” diyor Galia, kendini sakin tutmaya çalışırken.
Evyatar’ın kaderini, onu rehin alınmadan önce gören son kişi olan Ephraim adlı bir adamdan öğrendi. Evyatar’la daha önceki gece tanışmış olmasına rağmen ikisi, gece gökyüzünün altında durup hayatın güzelliği üzerine derin düşüncelere dalarak yakın bir bağ kurdular.
Şafak vakti ortaya çıkan OLAYLAR, sadece birkaç saat önce yaşanan cennet gibi anlarla tam bir tezat oluşturuyor. Galia ve Avishay, sabah 6 civarında kırmızı alarm sirenleriyle uyandılar; bu durum, memleketleri Kfar Saba’da bu tür olayların nadir olması nedeniyle biraz uyumsuzdu.
Durumu anlar anlamaz Galia, oğluna mesaj atarak onun güvende olup olmadığını sordu. Kaygılı ama sakin bir yanıt olarak festivalin kapatıldığını ve eve dönmeleri gerektiğini söyledi. Başkalarının hızla kamp alanlarına saldırıp tahliye etmelerine yardım ettiğini yazdı. Durumun gerçek hain doğası kendini göstermeye başladığında, sahne hızla paniğe ve dehşete dönüştü.
Evyatar, festivale kendisiyle birlikte gelen üç yakın arkadaşıyla birlikte canını kurtarmak için koştu. İki tanesi vahşice öldürüldü. Hemen önlerinde bulunan Evyatar ve en yakın arkadaşı Guy, arabalarıyla kaçmaya çalışırken Hamas teröristleri tarafından kaçırıldı.
Sonrasında yaşananları anlatma cesaretini toplayan Evyatar’ın ailesi, geçmiş kısa mesajlardan, İsrail istihbarat raporlarından ve en önemlisi, kıl payı kurtulduktan sonra Galia ve Avishay ile iletişime geçmeyi kendi sorumluluğu haline getiren Ephraim’den aldıkları bilgileri doldurmada birbirlerine yardım ediyor. bayram katliamı
Altı üzücü saat boyunca Evyatar’ın ailesinin onun hayatta mı yoksa ölü mü olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Ye’ela ve Ilay, Evyatar’ın kaderine dair kanıt bulmak için Telegram ve sosyal medya uygulamalarını araştırırken Galia, onun kaçtığı umuduna tutunarak arkadaşlarını arayarak saatler geçirdi.
Öğleden sonra saat 2’de Ye’ela, üstsüz ve bağlı erkek kardeşinin makineli tüfek taşıyan maskeli teröristler tarafından boynuna sürüklendiği videoyu gördü. Ye’ela, “O ana kadar onun kapıdan içeri gireceği umudunu taşıyordum” diye hatırlıyor Ye’ela mutlak bir netlikle. “Gördüğünüz ama inanamadığınız bir şey.”
İki haftadan fazla bir süredir bu, Evyatar’ın ailesinin, her sabah aynı kabusla uyanırken bilinçlerine kazınan son görüntüsü oldu.
Ancak günlük hayatlarında en büyük boşluğu yaratanlar küçük şeylerdir. Evyatar her gün anne babasına ve kız kardeşine sarılıp öpüyor ve onlara günaydın diliyordu. “Öyle bir varlığı var ki. Yumuşak konuşmasına rağmen her birimize kattığı belli bir enerjisi var” diye açıklıyor Galia. “Evyatar’ı, onun tüm özünü özlüyoruz.”
Boşluk elle tutulurken Evyatar’ın enerjisi evlerini doldurmaya devam ediyor, ailesi ve arkadaşları her şeye rağmen pozitif kalıyor. Toplulukları bir güç ve umut kaynağı olmuştur ve Evyatar’ın arkadaşları, onun eğlenceyi seven kişiliğinin hiç bilmedikleri bir yanını görmelerine yardımcı olur.
İlay, kendisinin ve erkek kardeşinin çocukken içine girdikleri tuhaflıkları hatırlarken gülümseyerek, “Çocukken onun sürekli şaka yaptığını hatırlıyorum ama sonra durdu ve biraz daha ciddileşti” diyor.
“(Kaçırma olayından beri) arkadaşları tüm bu hikayeleri ve videoları bizimle paylaşıyor ve onun şakalaşmayı hiç bırakmadığını görüyoruz; bu onun sadece arkadaşlarıyla paylaştığı bir yanıydı.”
Ye’ela şunu ekliyor: “O ve arkadaşları en aptalca şeylere kahkahalarla gülüyorlar ve eğer geri döndüğünde yapmak istediğim bir şey varsa o da daha iyi arkadaş olmak, onu onlar gibi tanımaktır.”
Hala umutlu ve onun dönüşüne odaklanmış durumda. “Kardeşimin içeri gireceğini hayal ederek, o anı bekleyerek kapı aralığına bakıp duruyorum. Yapmak istediğim ilk şey ona sarılıp ağlamak” diyor. “Her şeyin ötesinde onun evimize neşe ve mutluluk getirmesini istiyoruz.”
Jerusalem Post ve OneFamily, Hamas katliamının kurbanlarına ve bunun bir daha asla yaşanmamasını sağlamak için askere alınan İsrail askerlerine destek olmak için birlikte çalışıyor.
OneFamily’e bağış yaparak bu projeye ortak olun>>
