“Nahçıvan’da çete dağıldıktan sonra umudum vardı ama…”
68 yaşındaki Elmahir Rzayev: “Cumhurbaşkanına sesleniyorum Mehriban Hanım”
Nahçıvan’da ikamet eden Elmahir Rzayev, Özerk Cumhuriyet’in liderliğinde bir değişiklik olduğunda 20 yıl önce zorla alınan mülkünü geri vereceğini umduğunu söylüyor. Bu nedenle, değişiklikten sonra, liderlik pozisyonlarına yeni atanan birçok kişiye başvurdu. Ona göre bu başvurulardan sonra umutları azalmaya başladı.
“Çünkü babası Vasif Talibov’un öğretmeniydi…”
68 yaşındaki Elmahir Rzayev, Meydan TV’ye Nahçıvan’da tren istasyonu yakınında bir tesisi olduğunu söyledi. O tesis 2004 yılında izin alınmadan, mahkeme kararı olmadan ve bedeli ödenmeden yıkıldı. Aradan 20 yıla yakın bir zaman geçmesine rağmen ne mallarını geri verebiliyorlar ne de parayı ödeyebiliyorlar.
Elmahir Rzayev’in mülkü Alinja semtinde, Nahçıvan Tren İstasyonu’nun sağ tarafında bulunuyordu. Bunu doğrulayan belgeler de var.
Mülk sahibine göre, 1999 yılında satın aldığı ve 2002 yılında özelleştirdiği bu arsa, Azer Zeynalov’un “Nahçıvan Demiryolları”nın başına getirilmesinden kısa bir süre sonra yıkıldı.
“Ben kendim demiryolunda çalıştım. Azer Zeynalov, bunun başkan Vasif Talibov’un talimatı olması gerektiğini ve yıkılması gerektiğini söyledi. Burası benim özel mülküm dedim. Azer Zeynalov’un babası Vasıf Talibov’un Şarur’daki hocasıydı. Vasıf Talibov önce hocasının oğlunu Yüce Meclis’e getirdi, ardından onu Demiryolu Dairesi başkanı olarak atadı. Bize böyle bir oyun oynadı. Hatta yıkılırsa devlete ait işler yapılıyor, bu yüzden yapıyorlar diye yazı verilmesi gerektiğini bile kabul ettim… Onu da reddettiler. Aramızda büyük bir konuşma oldu. Bu ölçüde beklemiyordum. Mülkümü yıktığımda bile bundan haberim yoktu.”
“Bu çetenin bir gün dağılmasını bekliyordum”
Elmahir Rzayev, tesisin marangozhane olarak kullanıldığını söylüyor. Oradan kendisi dahil birçok kişi eve ekmek parası götürdü. Ona göre Vasıf Talibov’un liderliği sırasında Nahçıvan’da durum öyleydi ki, insanlar başlarına ne çalınırsa çalınsın seslerini çıkaramıyorlardı:
“Bu yüzden sabrettim ve bu çetenin bir gün dağılmasını bekledim. Nihayet o gün geldi. 6 Aralık 2022 tarihinde Devlet Güvenlik Teşkilatının Nahçıvan şubesine başvuruda bulundum. Oradan beni bir temsilci karşıladı. Ona tüm belgeleri verdim. Uzun yıllar demiryolunda çalıştım, bildiğim her şeyi anlattım. Hatta nesnemin olduğu yere götürdüm. Objemi yıktıklarını ve yerine ağaç bile dikmediklerini gördü. Aradan uzun zaman geçtikten sonra Şubat ayında bana işin bizim olmadığını söyledi. Ben de savcılığa gittim. Sonra Yüce Meclis’e başvurdum. 4 Nisan’da yetkili temsilciye telgraf çektim. Beni kabul etmeni istedim. O da kabul etmedi…”.
“Bence bu ülkenin bir tadı var”
Elmahir Rzayev, Nahçıvan MR’daki yeni yetkililerden dolayı hayal kırıklığına uğradığını belirterek, kendisine yönelik bu tür davranışların gururunu da kırdığını vurguladı. Ona göre, yetkililerin tavrından dolayı aşağılanmış hissediyor:
“O mülkü zaten 20 yıl önce kaybettim. Grup dağıldıktan sonra umut doğdu. Bu tür davranışlarla o umudu öldürmenin yanı sıra beni de küçük düşürdüler. Bence bu ülkede var. Bu nedenle başkana, Mehriban Hanım’a başvurmak istiyorum. Ne istiyorum? Benim olanı, benden zorla alınanı istiyorum. Maalesef herkesin vicdanı yok. Bu yaşta neden bu durumda kalayım?”.
