Helenistik Sanat – Zengin Yunan Ortamının Sembolü
Helenistik uygarlık, MÖ 323 ile MÖ 146 yılları arasında güneybatı Asya’dan başlayarak Kuzeydoğu Afrika’ya kadar geniş bir alanı kapsıyordu. Böylece, Yunan’ın eski dünyadaki güçlü etkisinin bir temsili haline geldi. Bu etki, antik Yunan kültürünü diğer yerli kültürlerin bazı parçalarıyla somutlaştıran Helenistik sanatta bile baskındır.
Helenistik Sanat: Geleneksel ve Eksantrik Olanın Bir Karışımı
Konu ve üslup açısından çeşitlilik Helenistik sanatta belirgindir. O zamanlar sanat, çoğunlukla Yunan tanrılarının temsillerinden oluşuyordu.
Sanattaki popüler tanrı sembolleri çoğunlukla şunlardı:
* Dionysos veya şarap tanrısı
* Ticaret tanrısı Hermes
* Eros, aşkın Yunan sembolü
Zamanla Helenistik sanatın konusu, grotesk figürler gibi alışılmışın dışında temaları benimsedi. Etnik insanların, özellikle Afrikalıların görüntüleri de Helenistik eserlere dahil edildi. Bu tür sanat eserleri, Helenistik halkın çeşitliliğinin bir örneğini sunar.
Helenistik Eski Eserler: Helenistik Sanat İçin Bir Tuval
Helenistik sanat sadece resim ve heykellerle sınırlı değildi. Çarpıcı çizimler ve tasarımlar, mutfak eşyaları, aletler ve çömlekler gibi ortak eşyalarda da gözlemlenebilir.
Bazı popüler Helenistik eserler şunlardır:
Pişmiş toprak: Pişmiş toprak figürinler daha önce Helenistik Yunanistan’da yalnızca dini amaçlar için yaratılmıştı. Daha sonra cenaze törenleri ve dekoratif amaçlı yapılmıştır. Hellenistik pişmiş toprak antikaların çoğu, hatta minyatür heykeller bile oldukça ayrıntılıdır.
Vazolar: Vazo üzerine resim yapmak Helenistik dönemde yaygın bir özellik değildi. Kil vazolar tipik olarak siyah ve tekdüzeydi, basit festo ve çiçek motiflerine sahipti. Değerli madenlerden yapılmış vazoların taklidi olan kabartma vazolar da bu dönemde yaygındı. Metal tabanlı vazolar da bol miktarda tasarlanmış, ayrıntılı ve dikkat çekici sanat eserlerine sahip. Hellenistik metal vazo tasarımlarında süsleme motiflerinin kullanımı ve değerli taşların kakma kullanımı yaygındı.
Değerli taşlar ve takılar: Helenistik dönemdeki kuyumcular ayrıntılarda ve telkarilerde çok başarılıydı. Üstelik değerli taşların gelişmesiyle birlikte takı taş yerleştirme yepyeni bir biçim aldı.
