Gökbilimciler Mars’ta tuhaf bir yapı buldular – Bu, gezegendeki yaşamın bir işareti olabilir

Gökbilimciler yakın zamanda yeni bir çalışmanın parçası olarak uzaylı manzaralarını incelerken Mars yüzeyinden yayılan garip bir imzayı fark ettiler.

7 Eylül’de Avrupa Uzay Ajansı (ESA), Instagram’da gülün bir fotoğrafını yayınladı. Bir çift krater gözüyle birlikte antik klorür tuzu birikintilerinden oluşan bir halkadan oluşan gülümseyen figür, 2016’dan bu yana Mars’ın nadir atmosferindeki metan ve diğer gazların seviyelerini analiz eden ESA’nın ExoMars Trace Gas Orbiter’ı tarafından fotoğraflandı.

Genellikle bu tür çökeltiler Mars yüzeyinin geri kalanından ayırt edilemez. Ancak ExoMars yörüngesindeki gibi kızılötesi kameralarla bakıldığında tuzlar pembe veya mor görünüyor.

Fotoğraf, 3 Ağustos’ta Scientific Data dergisinde yayınlanan ve araştırmacıların ExoMars Orbiter’den alınan görüntüleri kullanarak Mars’taki klorür tuzu yataklarının ilk güvenilir kataloğunu oluşturduğu çalışmanın bir parçası olarak çekildi. Toplamda ekip, uzaylı dünyasına dağılmış, boyutları 1.000 ila 10.000 fit (300 ila 3.000 metre) arasında değişen 965 farklı yatak keşfetti. Tespit edilen “gülen yüzün” ne kadar büyük olduğu henüz belli değil.

Bu birikintiler özellikle önemlidir çünkü biyolojik aktivite ve koruma için en uygun koşulları sağlayabilirler ve bu da onları astrobiyolojik araştırmalar için birincil hedefler haline getirir.

Mars bir zamanlar gölleri, nehirleri ve Dünya’ya benzer sığ bir okyanusu olan bir su dünyasıydı. Ancak 2-3 milyar yıl önce büyük bir iklim değişikliğinin ardından sular kurudu. Bunun nedeni muhtemelen Mars’ın manyetik alanının kaybıdır; bu durum, güneş rüzgârının yavaş yavaş gezegenin atmosferinin çoğunu sıyırmasına ve sıvı suyun çoğunun donmasına veya uzaya buharlaşmasına neden olmuştur.

Araştırmacılar, gezegenin dinamik su geçmişinin sonunda Mars göllerindeki son suyun kaybolmasından sonra tuzlu çökeltilerin geride kaldığını yazıyor. Bazı yerlerde suyun var olduğunun tek kanıtı tuz birikintileridir. Ancak bu birikintiler, Mars’taki eski yaşamın kanıtlarının araştırılmasında da büyük önem taşıyabilir.

Araştırmacılar, Mars göllerinin küçülmeye ve kaybolmaya başladığında, kalan suyun çok tuzlu hale geldiğini ve düşük sıcaklığa rağmen sıvı kalmasını sağladığına inanıyor.

Araştırmacılar, bu ikinci tuzlu havuzların, Mars devriminden sonra hayatta kalabilen ekstremofil mikroplar için bir sığınak görevi görmüş olabileceğini ve su sonunda kuruduğunda kalıntılarının bu çökeltilerde toplanmasına neden olabileceğini yazıyor. Eğer bu gerçekleşirse, tuzlar aynı zamanda bir koruyucu görevi de görebilir ve nesli tükenen bu yaşam formlarının kanıtlarını milyarlarca yıl boyunca potansiyel olarak koruyabilir.

Son zamanlardaki büyük keşifler ayrıca Mars’ta şu anda düşündüğümüzden daha fazla suya sahip olduğunu gösteriyor ve gelecekte Kızıl Gezegende yaşayan mikrobiyal Marslılar bulma umutlarını yeniden canlandırıyor.

Haziran ayında gökbilimciler, Mars’ın en yüksek volkanlarından bazılarının üzerinde en az 150.000 ton su buzu keşfettiklerini duyurdular. Ağustos ayında bilim insanları, Kızıl Gezegenin yüzeyinin altında, gezegeni 1 mil (1,6 km) kadar kaplayacak kadar su olan devasa bir gizli okyanusun saklanıyor olabileceğini keşfettiler.

Aydın