İsrailli aileler İsrail-Hamas savaşı sırasında yaz kampını yeniden değerlendiriyor – İsrail Haberleri
Her yaz binlerce İsrailli çocuk yaz kampına katılıyor ve yurtdışından yüzlerce çocuk da kamplara katılmak için İsrail’e uçuyor. Bu yıl, devam eden savaş ve birçok İsrailli ailenin yerinden edilmesiebeveynler ve kamp personeli yaz kampı hakkında farklı düşünüyor. Bazı aileler çocuklarını evlerinden uzağa göndermeyi iki kere düşünüyor ve kamp yöneticileri yurtdışından daha az kampçı, yas bakımı için yüksek talep ve artan güvenlik ihtiyaçları ile karakterize bir yazla karşı karşıya.
Tal Ben-Zvi Eliahu ve altı çocuğu evlerinden uzaklaştırıldı Kibbutz Nahal Oz 7 Ekim saldırısının ardından. Zor bir yılın ardından yaz kampı, çocuklarının İsrail’in dört bir yanına dağılmış bölgesel konseyden arkadaşlarıyla yeniden bir araya gelmelerine olanak tanıdı. The Media Line’a verdiği demeçte, “Aidiyet ve bağlantı duygusu önemli ve güçlendiriciydi.” dedi. “Bu deneyim, ebeveynler olarak çocuklarımızda beslemeye çalıştığımız dayanıklılığı inşa etmede bir başka parçaydı.”
Yael Nitzan ve ailesi de yerinden edildi 7 Ekim’den sonraAile genellikle çocuklarını kampa gönderse de, Nitzan The Media Line’a bu yıl bunu seçmenin “kolay olmadığını” söyledi. Sonuç olarak, kampa katılmak oğlunun bir dayanıklılık duygusu geliştirmesini ve “yeteneklerinin düşündüğünden çok daha büyük olduğunu görmesini” sağladı.
Yaklaşık 30 yıldır Kibbutz Shluhot’daki Ortodoks yaz kampı Kayitz Bakibbutz’u yöneten Kenny Goldman ve Dvora Liss, The Media Line’a savaşın yaz kampı planlamasının hemen her alanını etkilediğini söyledi.
“Tüm uçuş kısıtlamaları ve her zamankinden daha pahalı uçak biletleri nedeniyle, diğer ülkelerden birçok kampçı gelemedi. Ayrıca, kibbutzun güvenlik ekibinin bir parçasıyım ve şimdi omuzumda bir silah taşıyarak yaz kampını yönetmek zorundayım. Değişiklikler böyle başlıyor ve burada tüm ayrıntılara giriyor,” dedi Goldman. “Tanrıya şükür ülkenin sessiz bir köşesindeyiz, ancak birçok güvenlik önlemi aldık. Ekibimiz roket saldırıları ve diğer birçok olası senaryo dahil olmak üzere birden fazla acil durum örneği için eğitildi.”
Yöneticiler, kampçıları normal bir yazda olduğu gibi daha geniş alanda değil, sadece kibbutz’u çevreleyen patikalarda yürüyüşe çıkarmaya karar verdiler. Yakın zamanda bir kamp mezunu tarafından bağışlanan bir dizi telsiz, yerel telefon hizmetinin kesilmesi durumunda personelin iletişimde kalmasını sağlamak için tasarlandı.
Goldman, “Kampçıların güvenliğinden endişe duyuyoruz” dedi. “İsrail’in nispeten güvenli bir yerinde olduğumuza inanıyoruz, ancak aynı zamanda çok zorlu bir yıl geçiren çocuklar için bir yaz kampı ortamı yaratma zorluğuyla da karşı karşıyayız. Dolayısıyla böyle bir yılda olumlu, eğlenceli ve yenileyici bir program yaratmak için çok şey gerekiyor.”
Birçok çocuğun orduda anne babası var
Çoğu İsrailli gibi, Kayitz Bakibbutz’a giden birçok çocuğun da orduda anne babası var. 64 yaşındaki Goldman bu yıl üç ay yedek hizmet yaptı. Orduda aile üyeleri olmayanlar da dahil olmak üzere tüm İsraillilerin geçen yıl travma geçirdiğini belirtti. “Kampı hüzünlü bir alana dönüştürmeden bu duruma yeterli ilgi ve saygıyı göstermek zordu,” dedi.
Birçok yaz kampıyla çalışan bir çatı örgüt olan Summer Camps Israel’in kurucusu Shawna Goodman, kampın savaştan etkilenen çocuklara bir normallik duygusu sağlamanın önemli bir yolu olduğunu söyledi.
Goodman, The Media Line’a yaptığı açıklamada, “Normal yaz kamplarına ek olarak, savaş nedeniyle yerlerinden edilen gençlere destek çevreleri sağlama, aidiyet duygusunu güçlendirme ve tabii ki eğlenme fırsatı sunma konusunda başarılı olduğu kanıtlanmış yeni bir kış destek kampı modeli ekledik; bunu da hafife alamayız” dedi.
Bu yaz kampa daha fazla İsrailli ailenin ilgi gösterdiğini, hem çocukların hem de ebeveynlerin zor geçen bir yılın ardından bir molaya ihtiyaç duyduğunu söyledi.
Koby Mandell Vakfı’nın, terör saldırılarında ailelerini kaybeden İsrailli çocuklar için düzenlediği yaz kampı Koby Kampı’na bu yıl da yoğun bir katılım oldu.
Vakfın yönetici direktörü Eliana Mandell Braner, The Media Line’a “Amaç, sevdiklerini kaybeden insanlar için güvenli bir alan sağlamak” dedi. Mandell Braner, kuruluşun adını aldığı ve 2001’de 13 yaşındayken bir terör saldırısında öldürülen Koby Mandell’in kız kardeşidir.
Mandell Braner, “Bu yıl, yaklaşık 500 katılımcının olduğu normal kampımıza ek olarak, 7 Ekim’de veya Gazze’deki operasyonlarda birini kaybeden yaklaşık 100 çocukla ekstra bir kamp düzenliyoruz” dedi. Programın kapasitesinin iki katına çıktığını belirtti.
Herkesin bir aile üyesini kaybettiği bir ortamda bulunmak, kampçıların deneyimleri hakkında konuşmasını kolaylaştırıyor, dedi.
“Genellikle, çocuklar ortak odalarına vardıklarında yaptıkları ilk şey birbirlerine neden kampta olduklarını sormak oluyor. Kaybettikleri kişilerin hikayelerini kısaca paylaştıktan sonra, düzenli bir sohbet etmeleri daha kolay oluyor. Bu deneyimleri yaşamamış kişilerle konuştuklarında, başlarına gelenler hakkında konuşmak çok daha ağır geliyor. Bu yüzden, kampta birbirleriyle konuşabiliyorlar ve bu bir yük veya sır değil,” diye açıkladı.
Yas yaz kampları büyürken, savaş sırasında tüm kamplar gelişmeyi başaramıyor. Filistinli ve İsrailli gençler arasında diyaloğu teşvik etmeyi amaçlayan bir yaz programı yürüten bir organizasyon olan Hands of Peace, Aralık ayında kapanacağını duyurdu.
Barış Elleri Direktörü Debby Fosdick, artan maliyetler, azalan fonlar ve daralan gönüllü tabanı nedeniyle bu kararın 7 Ekim’den önce alındığını söyledi.
Barış Elleri’nin eski üyelerinden 20 yaşındaki Naama Levy, 7 Ekim’de Hamas tarafından rehin alındı ve hala esaret altında.
Fosdick, The Media Line’a verdiği demeçte, “Yahudi Amerikalılar da dahil olmak üzere daha fazla Amerikalının Filistinlilerin içinde bulunduğu zor durumun daha fazla farkına varmasını ve herkes için eşitlik ve adalet olmadan barış olamayacağını anlamasını umuyorum” dedi. “Dünyaya gönderdiğimiz 800’den fazla mezunumuzla gurur duyuyoruz; bunların çoğu İsrail ve Filistin’deki barış hareketine derinlemesine dahil olmuş durumda.”
Bazı barış inşası uzmanları, 7 Ekim ve devam eden savaşın ardından Barışın Elleri gibi kampların etkinliğini yeniden değerlendiriyor.
“Barış fikri başarısız olmadı, ancak barışı elde etmek için kullandığımız model açıkça bozuldu,” dedi Hands of Peace’in kolaylaştırma direktörü olarak görev yapan Husam Jubran, The Media Line’a. “Hâlâ her şeyi işliyorum ve her şeyi tam olarak anlamak zaman alacak. Yine de yaklaşımın ve barış, şiddet ve şiddetsizlik gibi temel kavramlara ilişkin ortak bir anlayışın olmamasının önemli sorunlar olduğuna inanıyorum.”
Lojistik, özellikle bu yıl birçok barış inşası yaz kampı için bir sorun. Jubran, “Her iki taraftan insanları burada herhangi bir alanda bir araya getirmek neredeyse imkansız ve onları başka bir ülkeye götürmek lojistik bir kabus,” diye açıkladı. Birçok İsrailli, çocuklarını İsrail tarafından kontrol edilmeyen bir bölgeye göndermekle ilgilenmiyor, bu yüzden kamplar İsrail’de düzenleniyor ve Filistinli katılımcıların izin alması gerekiyor.
Lojistik engeller, İsrailliler ve Filistinlilerden oluşan bir kampın personeli arasındaki dinamikleri de etkileyebilir. Jubran, “Teknik olarak, kimse liderlik etmiyor, ancak birçok durumda İsrailli personelin liderlik ediyor gibi görünebilir. Örneğin, Filistinli katılımcılar için izin alınması gerekiyorsa, Filistinli personel hiçbir şey yapamaz” dedi.
