Kuzey Komutanlığı’nın Majdal Shams saldırısındaki istihbarat başarısızlıkları – İsrail Haberleri
IDF olayı araştırıyor Majdal Shams’taki futbol sahası12 çocuk ve gencin öldürüldüğü ve düzinelercesinin yaralandığı. Sahaya yakın bir bomba sığınağı bulunuyor ve çoğu can kaybı, insanlar sığınağa koşarken meydana geldi, ancak uyarı süresi onların güvenliğe ulaşmaları için çok kısaydı.
Soru şu: Uyarı süresi yeterli miydi? Eğer yeterli değilse, İç Cephe Komutanlığı Şefi Tümgeneral Rafi Milo neden Majdal Shams’ta toplanma kısıtlamaları uygulamadı? Özellikle, Golan Tepeleri yerleşimleri IDF tarafından ne boşaltıldı ne de toplanma kısıtlamalarına tabi tutuldu.
Dün, IDF, saldırıyı emreden Hizbullah komutanı Ali Muhammed Yahya’nın kimliğini tespit eden istihbaratı sundu. Kuzey Komutanlığı istihbaratının saldırıdan önce Kuzey Golan sakinlerine sığınmaları için erken uyarıda bulunmamasının nedeni sorusu ortaya çıktı. Eğer istihbarat varsa, neden savunma eylemlerine dönüştürülmedi?
Bu sabah, Güç, Dov Dağı yamaçlarındaki Shebaa köyünden Majdal Shams’a kadar olan kısa mesafenin, topoğrafyayla birleştiğinde, müdahaleyi ve Demir Kubbe kilitlenmesini zorlaştırdığını iddia etti. Hava kuvvetleri, “Müdahale, roketin uçuşu ve topoğrafya nedeniyle karmaşıktır” dedi.
Hava kuvvetleri bunu açıkça söylemese de İran ve Beyrut sürekli olarak İsrail’in hava savunma sistemini incelemeye ve meydan okumaya çalışıyor. Buna fırlatma da dahil yüzlerce İHA ve Hermon’un topografyasını kullanarak Kuzey Golan’a ateş açtı.
Kuzey Komutanlığı istihbaratının zararlı başarısızlıkları
Bir diğer konu da Kuzey’deki hazırlıktır. Golan sakinleri, Magen David Adom (MDA) yeterli personeli toplayana kadar kurtarma müdahale sürelerinin yavaş olduğunu bildirdi. Savaşın başında, Kuzey Komutanlığı, kısmen bu tür senaryolara yanıt vermekle görevli tıbbi birimlerini seferber etti.
Ekonomik kararlar, insan gücü tasarrufu ve kuvvet yorgunluğu endişeleri nedeniyle Kuzey Komutanlığı, bunun yerine rutin güvenlik ve MDA kuvvetlerine güvenerek tıbbi birimlerini azaltmaya karar verdi. Dün, bu kararın sorunlu olduğu ortaya çıktı.
Şimdi muharebe gerçekliğine geçelim: İran yapımı Falaq-1 füzesi çok gelişmiş değil ama yeterince ölümcül. Kuzey Komutanlığı rutin bir muharebe durumuna girdi. Hizbullah’a verilen zarar önemli olsa da, IDF Nasrallah’ın stratejisini yeniden gözden geçirmesini gerektirecek kadar önemli bir meydan okuma oluşturmadı.
IDF, tüm silah depolarını yok etmeyi, Falaq-1 ve diğer füze stoklarını ortadan kaldırmayı, fırlatma sahalarını, karargahları ve komuta merkezlerini vurmayı başaramadı veya istemiyor. İsrail, her iki tarafın da diğerine tepki gösterdiği günlük bir savaş oyunu olan “tepki ekonomisi” yönetiyor: onlar bunu yapıyor, biz de buna göre tepki veriyoruz; onlar tırmanıyor, biz de daha da tırmanıyoruz.
İsrail, tıbbi bir teşhisi reddeden bir hasta gibi durumunu görmezden geliyor. İsrail son on ayda toprak kaybetti. 76 yıl içinde ilk kez on binlerce İsrailli mülteci oldu. Savaşın liderliği İsrail’e devredildi. Terör örgütü HizbullahIDF değil.
7 Ekim’de İsrail, Orta Doğu’daki caydırıcı gücünü kaybetti. Bazıları bölgenin “yumruk torbası” haline geldiğini söylüyor. Dün, Hizbullah bunu pratikte gösterdi. Sabahleyin, İsrail’in stratejik Karish platformuna bir İHA fırlattılar, bu eylem itirazsız gerçekleşti. Akşam olduğunda, İsrail’e elli veya daha fazla füze fırlatmışlardı. Bu füzelerden biri Majdal Shams’ta çocuk katliamına neden oldu.
Felaketin üzerinden yarım gün geçti. İsrail’in tepkisi, muharebe denkleminin sınırları içinde, küçük kalmaya devam ediyor. IDF ve Kuzey Komutanlığı henüz gerçeği tam olarak kavrayamadı. Komutanlar tehdit edici açıklamalarda bulunuyor, ancak siyasi destekleri olup olmadığı şüpheli.
Highway 6’da tank ve topçu konvoyları yok. Kuzey Komutanlığı yedek askerlerinin telefonları sessiz kalıyor. Kuzey’deki savaş kurallarını değiştirecek bir yanıt bekleyenler beklemek zorunda kalacak. Bunun gerçekleşeceği şüpheli.
