Kadın İsrailli basketbol yıldızı spordaki zaferlerini ve mücadelelerini anlatıyor – İsrail Sporları
Ne zaman Elitzur Ramle üçüncüsünü üst üste kazandı İsrail kadın basketbol şampiyonası Nisan ayında finalde Hapoel Lev Jerusalem’i 3-0 yenerek takıma liderlik eden isim oyun kurucu Eden Rotberg oldu ve MVP ödülünü kazandı.
26 yaşındaki İsrailli oyuncu, zaferden duyduğu mutluluğu dile getirirken, sevincinin ölçülü olduğunu da söyledi.
“Çok mutluyum, bu muhteşemdi… Bu sezon çok çalıştık, ancak herkese Gazze’de rehinelerin tutulduğunu ve hala savaşta olduğumuzu hatırlatmalıyım,” demişti o zamanlar. “Bu yüzden insanlara bu zor zamanlarda gülümseme ve sporun tadını çıkarma şansı verebildiğimiz için mutluyum.”
Günümüzde durum böyledir, devasa başarılar elbette devam eden savaş ve rehinelerin hala esir tutulmasıyla gölgelenmektedir. Ancak sporcuların benzersiz bir platformu ve etkisi vardır ve Rotberg bu anlayışını duygularında göstermiştir. Kudüs Postası Geçtiğimiz hafta İsrail Milli Takımı kaptanıyla bir araya gelerek savaş hakkındaki duygularını, profesyonel hedeflerini ve planlarını konuşma fırsatı buldum.
“Neredeyse 26 yaşındayım ve oynuyorum Basketbol Rotberg, “7 yaşımdan beri, yani 19 yıldır,” diye belirtti. “Basketboldan önce, Taekwondo yapıyordum. Bunda gelecek vaat ediyordum ve ülke sıralamasında üçüncüydüm. Çok seviyordum ama basketbolu denemek istedim ve daha da çok sevdim.”
Çoğu profesyonel basketbolcu gibi onun için de gelişim yılları dönüm noktası oldu.
“Okul sonrası bir programa başladım ve altıncı veya yedinci sınıf civarında bunu ciddiye almak istediğimi fark ettim. İşte o zaman yapmak istediğim şeyin bu olduğunu, profesyonel bir basketbol oyuncusu olmak istediğimi anladım. Yedinci sınıfta bile buna profesyonelce yaklaşmaya başladım. Naama Shafir’in olduğu ve tüm harika İsrailli kadın oyuncuların geldiği Emek Yizrael’e taşındım. Bu yüzden oraya taşındım ve yavaş yavaş ilerledim ve bugün buradayım, en üst ligde dokuz yıl geçirdim, İsrail milli takımında oynadım ve takımın kaptanıyım. Zamanın uçup gittiğini hissediyorum.”
Daha fazla başarıya ulaşacağız
Ancak Rotberg’in sahada başarmak istediği daha çok şey var.
“Henüz tam potansiyelime ulaştığımı düşünmüyorum. Yaşım kaç olursa olsun, her zaman gelişmeye çalışıyorum. Hala genç hissediyorum ve gerçekten başarmak istediğim daha çok hedefim ve hırsım var. Benim için en büyük hedeflerden biri yurtdışında oynamak, farklı basketbol stilleri ve kültürleri deneyimlemek ve bunun için doğru zamanın şimdi olduğunu düşünüyorum. Beş yıl sonra, daha çok aile ve hayatın diğer evreleriyle ilgili olabilir. Bu yüzden denemek, deneyimlemek ve görmek için doğru zamanın şimdi olduğunu düşünüyorum. Bunun dışında, İsrail’i gerçekten seviyorum, harika takım arkadaşlarımı seviyorum ve Ramle evim gibi hissettiriyor. Ama evet, gerçekten farklı bir şey denemek ve deneyimlemek istiyorum.”
Ancak Rotberg, henüz kulüp statüsünü netleştirmeden önce İsrail’in önümüzdeki maçlarına odaklanmış durumda.
“Milli takımla ilgili olarak, eleme pencerelerinde Kasım ayında daha fazla maçımız var. Her şeyden önce hedef kazanmak. Kazanmamız gereken Letonya’ya karşı bir maçımız var. Ve grubumuzda birinci olma olasılığı yüksek olan Fransa’ya karşı, milli takım olarak ana hedefimiz ikinci olup bir sonraki Avrupa şampiyonasına katılmak.” Yurt dışında kendisine en çok ilgi duyan ülkeler sorulduğunda, Rotberg cevabını potansiyel ABD ve ABD dışı fırsatlar arasında paylaştırdı.
“WNBA farklı ve her zaman bir hedef. ABD dışından bahsettiniz, bu yüzden Avrupa hakkında daha fazla konuşacağım. Gençliğimden beri İtalya ile her zaman bir bağ hissettim. İtalya’yı gerçekten seviyorum; kültürü ve iklimi İsrail’inkine benziyor, bu önemli. Ancak Avrupa’da oynamayı çok istediğim birçok ülke var ve bu da tekliflere bağlı. Mevcut durumumuzu göz önünde bulundurarak, rehinelerden ve askerlerimizden bahsetmek önemli. Ülkemizi onlara borçluyuz. Bu yüzden, bazı yerler şu anda gitmek için en iyi yerler olmayabilir, ancak göreceğiz.
Konu İsrail’de kadın basketbolunun gelişimine geldiğinde Rotberg, çocukluğundan beri oynamaya başladığı sporun İsrail’de nasıl bir evrim geçirdiğini anlattı.
“Gençliğimde, büyük kalabalıklar olduğunu ve spor salonlarının dolup taştığını hatırlıyorum. Ramat Haşaron veya Ramle olsun, oyunlar gerçekten popülerdi. Kadın sporlarında bir miktar ilerleme olduğunu düşünüyorum, özellikle bu yıl, final serimiz gazetelerde, web sitelerinde ve televizyonda yer alarak çok ilgi çekti. Bu gerçekten cesaret vericiydi. Başlıca ilerleme, birçok genç kızın basketbol oynaması. İsrail’deki kızlar için en popüler spor. Bu kadın sporları için çok olumlu. Ülke bunu tanıtmak için büyük çaba gösteriyor. Bu büyük bir artı ve yaptıkları harika bir şey.”
Şu anda dünya sıralamasında İsrail 25 ile 30 arasında seyrediyor. Rotberg büyümek için hala yer olduğuna inanıyor. “Gerçekçi bir hedef nedir? İsrail kadın basketbolunda ilk 20 ülke arasında olabilir mi? Dünyanın en iyisi olabileceğimizi düşünmüyorum ama potansiyel olduğunu düşünüyorum. Genç nesil iyi ve çok çalışmaya istekli, bu harika. Ancak yatırım, kaynak ve para gerektiriyor.
“Koçlar işlerini yapıyor, ancak genç koçlar için daha fazla eğitim yardımcı olabilir. Bu, harika bir sonraki neslin oluşturulmasına yardımcı olacaktır.”
Kendi oyunundan bahseden Rotberg, mütevazı ama bir o kadar da kendine güvenen bir yaklaşım sergiledi.
“Uzun boylu değilim, bu bir dezavantaj ama bunu kendi lehime çeviriyorum. Zihinsel olarak çok güçlü olduğumu düşünüyorum, bu da sporda çok önemli. Atıcılığım gelişti, ancak hala büyüme alanım var. Her yaz oyunuma başka bir yön eklemek için çok çalışıyorum. En atletik, en hızlı veya en uzun değilim ama güçlü yönlerime göre oynuyorum. Bunu yaptığımda kendimin en iyi versiyonu olabiliyorum.”
Oyununu hangi oyunculardan örnek aldığı sorulduğunda Rotberg hemen geniş bir gülümsemeyle karşılık verdi.
“Milli takımda ilk kez olduğum zamanı, Shay Doron, Katia Levitsky, Naama Shafir ve önceki jenerasyonla antrenman yaptığım zamanı hatırlıyorum. Shay’e çok özeniyordum; çoğumuz için bir rol modeldi. 16 veya 17 yaşlarında genç bir oyuncu olduğumda bana gerçekten yardımcı oldu. İlk başta biraz korkutucuydu ama destekleyiciydi ve bana harika tavsiyelerde bulundu. Bunu çok takdir ettim ve yanımda götürdüm. Erin Cohen de harika bir oyuncu ve insandı ama onunla antrenman yapmadım. Ancak Shay’i tanıdım ve onunla antrenman yaptım ve inanılmazdı.”
Rotberg, son yirmi yılda oyunda yaşanan büyük değişimlerden birinin üç sayılık atışlardaki artış olduğunu söyledi.
“Üç sayılık atış oyunun önemli bir parçası haline geldi. Artık uzun boylu oyuncular bile üçlük atıyor. İsrail’de daha çok Avrupa tarzı oynuyoruz, boyu ne olursa olsun her oyuncu dışarıdan şut atıyor. Bunun oyunun önemli bir parçası olduğunu düşünüyorum ve benim için de önemli. Sahayı açıyor ve bizim için fırsatlar yaratıyor.”
Rotberg doğal olarak bu yılın kendisi ve takım arkadaşları da dahil olmak üzere tüm İsrailliler için ne kadar anormal ve travmatik olduğunu anlatmaya başladı.
“Oyunlar ve bir lider olarak İsrail’de oynamak oldukça zordu. Gerçekten zor bir yıldı. Elbette, 7 Ekim hepimizi şok etti. Ben şahsen insanları kaybettim ve herkes insanları kaybetti. Gerçekten korkunç; bundan bahsederken tüylerim diken diken oluyor.” Ve yine de hayat ve oyunlar devam etmeli.
“Kadınlar ligi gerçekten hareketlenen ilk ligdi. Başlamak gerçekten özeldi. İlk tura yabancı oyuncular olmadan başladık, sadece İsrailliler vardı, bu ilginçti. Beni biraz geçmişe götürdü, çünkü ulusal kadınlar liginde oynuyordum ve gerçekten öyleydi. Ama en azından bir şeydi ve hiç yoktan iyidir. Takımların kimyası için çok önemliydi. Ve daha büyük resme bakarsam, gerçekten oynamaya geri dönmemiz çok önemli. İkinci tur oyunlarda Amerikalılar ve yabancı oyuncular geldi. Gerçekten eğlenceliydi, gerçekten keyif aldık. Takımda onlarla gerçekten bağ kurduk. Onlara ülkedeki durumu anlattık, böylece çok korkmasınlar, çünkü yurtdışındaki haberlerde gördükleri çok farklı. Yani genel olarak, gerçekten zorlu bir sezondu, ama bitirdiğimiz için çok mutluyum ve bir daha durdurmadık.”
Ancak Rotberg’in sahada en çok gurur duyduğu anlar mavi-beyazlı formayı giydiği anlar.
“Ülkemle gurur duyuyorum. Bu benim ülkem, ben Yahudiyim, ben buyum ve kimse bana aksini söyleyemez.”
Rotberg, Şubat ayında Letonya’nın Riga kentinde oynanan Avrupa Şampiyonası eleme maçında İrlandalı oyuncuların İsrailli rakipleriyle el sıkışmayı reddetmesiyle yaşanan özel bir olaya dikkat çekti.
“Böyle bir şeyi ilk kez deneyimledim ve siyaset spora karıştı. Sanki biraz cehalet varmış gibi görünüyordu, bence gerçekten ne olduğunu bilmiyorlar. Spor, siyasetten uzak durmak için her zaman en iyi seçenektir.”
2024’te kadın basketbolu hakkında bir sohbette, WNBA çaylak fenomeni Caitlin Clark’ın isminin geçmemesi neredeyse imkansız.
“O gerçekten olağanüstü ve çok, çok özel bir şey. Onun için kıskançlık duymaları mantıklı; o harika, inanılmaz. Bence birçok insan onu destekliyor ve onu o kadar desteklemeyen insanlar da var. Bu dünyanın her yerinde böyle, İsrail’de de böyle, kadın basketbolunda da, erkek basketbolunda da böyle. Ama bence Caitlin Clark’ın gücü zihinsel olarak çok güçlü olması. Onu konuşurken duydum ve ‘üstesinden gelemeyeceğim hiçbir şey yok’ dedi. Bu ifadeyle gerçekten bağ kurdum ve ona tamamen katılıyorum çünkü insanlar her zaman desteklememeye ve kıskanmaya çalışacaklar ve belki de bu süreçte gerçekten incinecekler. Ama o kimsenin ona zarar vermesine izin vermiyor ve harika bir iş çıkarıyor ve daha yeni başlıyor.”
Rotberg, basketbolun toplumda hem basit bir çıkış yolu hem de ulusal iyileşmede güçlü bir rol oynayabilecek bir yer olduğunun farkında.
“Bu dönem hepimiz için gerçekten zor ve spor herkes için bir ilaç gibi. Orada duruyoruz, marşı söylüyoruz ve gözlerimizde yaşlar var ve elimizde rehinelerin resimleri var. Basketboldan önce, spordan önce, her şeyden önce, rehinelerin geri dönmesi, savaşın sona ermesi ve bir şekilde normal hayata dönmemiz en önemli şey çünkü şu anda çok zor. Yaşıyoruz ve yaşamaya devam etmek önemli, ancak unutmamak da önemli.”
