Dürzi ve Yahudi kürekçiler Paris’teki Paralimpik Oyunlarına katılmaya hak kazandı – İsrail Kültürü
“Çocukluğumdan beri spor yapıyorum. Eskiden futbol oynardım ama esas olarak basketboldu, çünkü 1,95 metre boyum bana bahşedildi” dedi 41 yaşındaki Saleh Shaheen. Dürzi Shfaram’dan paralimpik atlet.
Shaheen’in hayatı oldukça tipik bir şekilde başladı. 2003 yılında paraşütçü olarak IDF’ye katıldı ve komutan olarak da görev yaptı. Zorunlu hizmetinin ardından Havalimanları İşletmesi’nin açtığı kursa giderek Gazze Şeridi sınırındaki Karni Terminali’nde güvenlik görevlisi olarak çalıştı.
“Sonra 13 Ocak 2005’te hayatım sadece bir gecede değişti.” Hamas, FHKC ve El Aksa Şehitleri Tugayı’ndan üç terörist o gece duvardaki patlayıcıyı kullanarak Karni Terminali’ne girerek altı sivili öldürdü. “Teröristlerle mücadele etmek için patlamanın olduğu bölgeye vardım ama patlama nedeniyle elektrikler kesildiğinden hava zifiri karanlıktı ve ben açıkta kaldım. İlk teröristle karşılaştım ve karşılıklı ateş açtık; sol bacağıma dört kurşun sıktı, aynı zamanda mideme ve bağırsaklarıma da zarar verdi” diye yeniden anlattı Shaheen.
“Yaralandığımı hiç hissetmememe rağmen oldukça ciddi bir hasardı. Ateş ettim ve teröristle birlikte düştük. Diğer iki terörist içeri sızdı ve güvenlik görevlilerinin geri kalanı da geldi. Oradaydım, yanımda ölü bir terörist yatıyordu ve başımın üstünde gardiyanlarla teröristler arasında çatışma yaşanıyordu. Son gücümle sürünerek güvenli bir yere ulaşmayı başardım, orada başka bir Dürzi güvenlik görevlisi beni gördü. Beni kaldırmaya çalıştı ama ağırlığım 115 kiloydu ve bunu yapıp beni arka ofise getirene kadar 2-3 deneme daha yapması gerekti.
“Beni ambulansa bindirip Soroka’ya götürdüler. Yolculuğu hatırlıyorum, muhtemelen hayatımda yaşadığım en uzun yolculuktu. Acıyı hissetmeye başladım, uyumak istedim ama doktor izin vermedi. Ambulansın kapısı açıldığında kimse beni tanımasın diye elimi yüzüme kapattım ve o sahneyi gösteren meşhur bir resim vardı. 17 saat aralıksız ameliyathanedeydim. Uyandığımda annemi ve babamı yanımda gördüm ve ne olduğunu anlamaya başladım. Bacağımdaki ana atardamarı yırttım ve bir şekilde hayatta kaldım.”
Shaheen, durumu istikrara kavuşuncaya kadar üç hafta daha Soroka’da kaldı ve ardından ailesi için daha uygun olduğu için Hayfa’daki Rambam’a gönderildi. “Rambam’da zorlu üç ay geçirdim ve birçok kişi ziyarete gelse de bu benim için pek de kolay bir dönem değildi. Bacaklarım için metal implantlar yaptırdım ve spora geri dönebilmek için rehabilitasyon eğitimi almam gerekiyordu. O noktaya kadar tüm hayatım sporun etrafında dönüyordu” diye anımsadı.
Paralimpik sporlarda ilk adımlar
Beş yıldan biraz daha uzun bir süre önce, bir tanıdığı Shaheen’e tekerlekli sandalye basketbolunu denemesini önerdi. “İlk başta bana doğal gelmedi. Birkaç kez denedim ve düştüm ve sonunda daha fazla düşmeye, yaralanmaya ve iyileşmeye gücüm olmadığını düşünmeye başladım,” diye ekledi Shaheen. “Günün sonunda sakatlığımı kabullenmeyi öğrendim ve buna kader olarak baktım, kendime kalkmam gerektiğini ve aynı yerde kalamayacağımı söyledim. Böylece Hayfa ve Tel Aviv’de tekerlekli sandalye basketbolu antrenmanlarına ve oynamaya devam ettim ve hatta tekerlekli sandalye badmintonunu bile denedim.”
Shaheen, kuzeydeki Majd Al-Kroum’da Yahudi-Arap karma bir gruba katıldı, ilk yılında ulusal bir kupa kazandı ve Premier Lig’e yükseldi. 2019 yılında
2019’da Shaheen’e bu kez paralimpik kürek sporuna katılma teklifiyle tekrar yaklaşıldı. “İlk başta ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bana bunun her gün iki antrenman seansı ve çok fazla seyahat gerektirdiği söylendi” diye anlattı. “İlk başta tereddüt ettim ama zorlu yönlerini görünce yeteneklerimin sınırlarını zorladım ve bunun parçası olmak istediğim bir spor olduğuna karar verdim.”
Shaheen dört kişilik bir grupla antrenmanlara başladı ancak daha sonra bacağının durumu kötüleşti. İmplant düştü ve tekrar hastaneye kaldırıldı, ta ki sonunda PR2 olarak sınıflandırılana kadar; bu, kolların ve gövdenin işlevsel kullanımına sahip olması, ancak teknenin koltuğunu kaydırmak, kürek çekmek için bacak fonksiyonunun zayıflığı veya yokluğu olarak tanımlanıyor. bir erkek ve bir kadından oluşan ikili için çift tekne.
“Bu sınıflandırmaya başladığımda sadece bir kadın kürekçiyi kaçırıyorlardı ve ben bir süre beklemede kaldım. Sonra bir gün, Shahar Milfelder adında 16 yaşında kansere yakalanan ve leğen kemiğinin bir kısmının alınması gereken genç bir kadın bulduklarını söyleyen bir telefon aldım. Hemen atladım ve kürek çekmeye geri döndüm.
Shaheen ve Milfelder ikilisi yalnızca iki yıl önce birlikte antrenmanlara başladılar. “Her gün yaklaşık 230 kilometre yol yapıyorum, sabah 5’te kalkıyorum, iki antrenman yapıp geri dönüyorum. Bu rutin, özellikle aile ve iş pahasına çok zorludur. Bir marketim var ve kendimi yalnızca spora adayabilmem için yerel bir çalışanı işe almak zorunda kaldım,” diye açıkladı Shaheen.
İsrail Paralimpik Komitesi’nin bursları ve yardımlarıyla desteklenen Shaheen ve Milfelder, bir yıldan kısa bir süre önce önemli bir adım atarak Dünya Şampiyonası’na yükseldi. Orada eleme kategorilerindeki bazı değişiklikler nedeniyle Paralimpik oyunlarına bilet alma şansını kaçırdılar.
“Bileti saniyenin yüzde 30’u kadar kaçırdık ve hatta ikinci turda birinci olduk; gerçekten çok üzülmüştük. Daha sonra iki hafta önce son iki bilet için ‘son şans’ yarışması yapıldı. İnsanlar bize inandı; Olabileceğimiz en hazırlıklı şekilde geldik. Daha sonra ilk turu birinci, ikinci turu ise saniyenin yüzde 40’ı farkla ikinci sırada tamamladık.
Bu ikiliyi oraya göndermek için yeterliydi. Paralimpik Oyunlar. Shaheen, “Gerçekten gözyaşlarına boğulmuştum” dedi. “Şimdi olimpiyat hazırlıklarına dönüyoruz. Gelecek ay uzun bir eğitim kampı için uçacağız ve ardından ağustos ayında Olimpiyatlardaki performansımızı sergilemek için Paris’e taşınacağız. Beslenmeden tedavilere, burslardan yol masraflarına kadar her alanda güveni ve desteği için Paralimpik Derneği’ne teşekkür etmek istiyorum” diye konuştu.
Shaheen, evinde çevresinin bu spor branşını pek duymadığını söyledi. “Toplumumda pek bilinmiyor. Evdeki belediyenin spor dairesi dışında pek kimse benimle iletişime geçmedi. Gerçeği söylemek gerekirse, başlamadan önce bu konuda hiçbir şey bilmiyordum ve bu kürek dünyasının ne kadar büyüleyici ve zorlu olabileceğinin farkında değildim.” Bu nedenle Shaheen bazı şeyleri değiştirmeyi umduğunu söyledi. “Umarım Olimpiyatlardan sonra genel olarak İsrail’de, özel olarak ise kuzeyde kürek sporunu teşvik etmek için çalışacağım.”
En çok neyi sabırsızlıkla beklediği sorulduğunda Shaheen, her şeyden çok tarihte bir iz bırakmaktan heyecan duyduğunu söyledi. “Mesajım şu; hayallerinize ulaşmak için her şeyi bırakıp hedefe odaklanmalısınız. İşimi bir kenara bırakmak zorunda kaldığım ve bunun başka şeylerin pahasına olduğu doğru. Ancak hayalinizin gerçekleşmesi için gereken şey budur.”
