Diploması 175 ülkede geçerli olan bir Azerbaycanlı (FOTOĞRAF)

Bu öyküde bir köy çocuğunun kariyer yolculuğundaki zorlukları, çalışkanlığı, başarıları, direnişi ve mücadelesi anlatılmaktadır. Sosyal ağlarda ve basında, ABD’nin Texas Üniversitesi’nde “Burs” bursu kazanan ilk Azerbaycanlı denizci olarak tanındı. 2021 yılında bu üniversiteye kabul edilen 32 kişiden biriydi. Doğduğu ve büyüdüğü bölge onunla gurur duyuyordu. İki yıl boyunca gece gündüz çalışıp, emeklerini tamamlayamadan ayrılmak zorunda kaldı ama bu onun için bir son değildi.

“Kaspi” gazetesinin “Örnek” bölümünün muhabiri denizci Emin Sadirov’dur.

Ailesinin ilk denizcisi

Bilesuvar ilçesinin Hırmandalı köyünde basit bir köylü ailede büyüdü. Babası kuaför, annesi ise ev hanımıydı. Orta öğrenimini Bilesuvar’daki bir köy okulunda aldı. 2009 yılında Azerbaycan Devlet Denizcilik Akademisi’ne gemi mühendisliği ve teknolojisi dalında kabul edildi. Daha sonra aynı isimli uzmanlık alanında yüksek lisans eğitimine devam etti. Akademide yardımcı öğretmen, laboratuvar baş teknisyeni olarak çalıştı. Ailesi ve akrabalarının ilk denizcisi olduğunu söylüyor: “Ailemde denizci yoktu. Aslında denizci olmayı beklemiyordum. Kabul edildiğimi öğrendiğimde bile denizci olmak istemedim. Çünkü bu alanın derinliğini bilmiyordum. Eğitimim sırasında uzmanlığımı keşfetmeye başladım ve bunun çok ilginç olduğunu gördüm. Çünkü Azerbaycan Devlet Denizcilik Akademisi işbirliği yapıyor. Uluslararası denizcilik örgütüne üye olan ülkelerle sadece denizci olmak için değil, yurt dışına da denizci yetiştirmek için geldim.”

“Akademi’den öğretmenlik teklifi aldım”

Üniversitede okumak rektörün ilgisini çekmiş ve kendisine öğretmenlik teklifi gelmiş: “Disiplinli ve yüksek notlara sahip bir öğrenciydim. Bu durum muhtemelen yönetimin dikkatini çekmiştir. Üniversitede gemi mühendisliği ve teknolojisi alanında açık kontenjan vardı.” Ama bu iş teklifi benim için beklenmedik bir şeydi. Hiç tereddüt etmeden kabul ettim. Akademi’de ve Denizcilik Koleji’nde personel de bana öğretmenlik faaliyetlerimde destek oldu.”

Oldukça rekabetçi bir üniversiteye burslu kabul

Emin Amerika’da okumak için öğretmenlik faaliyetlerine ara verir. Texas A&M Üniversitesi’nde Okyanus Mühendisliği alanında doktora eğitimi almak üzere söz konusu ülkeye gidecek: “Bu bursu kazanmak için iki yıl boyunca aralıksız çalıştım. Açıkçası çok zorlandım. Amacım ABD eğitimini uygulamaktı. Azerbaycan Devlet Denizcilik Akademisi’nde hedefime ulaşmak için öncelikle IELTS sertifikasını aldım, bunun en zor aşama olduğunu biliyordum, sınavlar yeni başlıyordu diyebiliriz. Toplam 42 konuda sınava girdim. Ardından “Burs”u kazandığıma dair bir e-posta aldım. Aslında bu üniversite Amerika Birleşik Devletleri’nin en cimri üniversitesi olarak biliniyordu. Onlardan burs almak çok zor. Son üç sınava bile Ermeni asıllı profesörler girmişti, dolayısıyla kabul konusunda umudumu tamamen yitirmiştim, çünkü bilerek önümü keseceklerini düşünüyordum. Garip olan ise en yüksek notları Ermeni profesörlerin vermesiydi.”

“NASA’ya katıldık”

Hatta Emin bu bursla NASA’ya üye bile oldu: “ABD’de üniversiteye başladığımda üniversiteye gelen NASA çalışanları bizi oraya davet etti. Gemicilik dediğimizde sadece denizde yüzen gemileri anlıyoruz. Ama” ABD’de gemi taşımacılığının iki yönü var: Uzay aracı ve denizleri fetheden gemi. Beni uzay gemisine yönlendirdiler.”

“İki yıllık süreç 40 günde sona erdi”

Emin amacına ulaşmıştı. “Burs” bursunu kazanan ilk Azerbaycanlı denizciydi ve NASA’ya katılıp uzay mekiği alanında staj yapacaktı ancak planında olmayan bir karar vermek zorunda kaldı. sorunlar nedeniyle çalışmalarıma ara vermek zorunda kaldım. İki yıllık süreç 40 günde bitti. O dönem hatırlıyorum 12 bine yakın öğrenci bu bursa başvurmuştu. Seçilen 32 kişiden biri de bendim. Öyle bir atasözü vardır ki, saydığını say, gökyüzünün saydığını gör.”

“Memleketime dönmek zorunda kaldım”

Anne ve babasının tavsiyesi üzerine Bakü’ye gelerek tedavisini Azerbaycan’da sürdürüyor: “Hastalığımı öğrendiğimde üç gün ailemden sakladım. Saklayarak sağlığıma zarar verdiğimi gördüm ve Tedavi olmam lazım, aileme söyledim, eğitimin sağlıktan daha önemli olmadığını, Azerbaycan’a gel tedavi ol, o zaman yurtdışında eğitimine devam etmen çok zor, dediler. Hastayım. Ailenizden uzakta yaşasanız bile ülkenizde size yardım edebilecek kimse yok. Her yer size yabancı, memleketime dönmek zorunda kaldım.”

“Her ülkede denizci olarak çalışabilirim”

Muhatabımız ülkeye döndüğü için ‘yapamadı’, ‘üniversiteden atıldı’ gibi baskılarla karşılaştığını söylüyor. Ancak olumsuz düşünceler onu güçlendirdi ve tekrar amacına ulaşmaya çalıştı: “ABD’deki eğitimimi dondurmuştum, geri dönüp devam edebilirdim. Ancak Azerbaycanlı profesörler bana İsveç’teki Dünya Denizcilik Üniversitesi’nde deniz hukuku okumamı önerdiler. Çünkü ben Bu uzmanlığı yurt dışında okuyacak ve Azerbaycan’da ders verecek. Yeterli kadro ve öğretim elemanı yok. Hatta bu programın hukuk ve siyaset alanında yüksek lisans yapan öğrencilerini Birleşmiş Milletler’e, Hollanda’ya, Filipinler’e ve Birleşmiş Milletler’e bile gönderdiler. Birleşik Arap Emirlikleri gibi burslu olarak eğitim gördüğüm ülkelerde uluslararası hukuk mahkemelerine staj başvurusunda bulunmak benim için iyi bir şans oldu. Şu anda üniversite, denizcilik eğitimi veren en yüksek puan alan üniversitelerden biridir. Diploması tüm dünya ülkeleri tarafından tanınmaktadır. Yani bu diplomayla üniversiteden mezun olabilir ve dünyanın herhangi bir ülkesinde denizci olarak çalışabilirim.”

“Bu öğrenciler deniz hukukunu öğretemezler”

Çalışılan uzmanlığın önemine gelince, görüşmecimiz, deniz hukuku ve politikasının amacının, gemi şirketlerinin uluslararası alanda statüsünü geliştirmek, korumak ve savunmak olduğunu vurguluyor: “Deniz hukuku, mezun olmuş adaylar ve öğrenciler tarafından öğretilemez. Eğitimimi de burada ve kendi ülkemde tamamladım, Azerbaycan Devlet Denizcilik Akademisi’nden mezun olan her öğrencinin çalıştığı alanda hangi haklara sahip olduğunu bilmesi gerekiyor. katkıları küresel düzeyde ve hakları nasıl korunuyor.”

“Etrafınızda size inanan insanlar olmalı”

Röportajımız, ilk denizcilik bursunu kazandığında sosyal ağlarda kendisini tebrik eden ve sevinenlerin yanı sıra, “Muhtemelen çok parası vardır” diyenlerin de olduğunu söylüyor: “Ben bir köy çocuğuyum. basit bir ailede büyüdü. İnsanlar eğer birisi başarılıysa bunun birisi sayesinde olduğunu düşünüyor. İki yıl boyunca gece gündüz ders çalıştığımda akranlarım eğlencelerini eksik etmediler. Amerika’ya gittiğinde aynı kişiler onun parası ya da adamı olduğunu söylediler. Bu konuşmalar aileden geliyor. Aile ve çevresindeki insanlar psikolojik olarak çocuğun zihnine başarılı olan herkesin onu destekleyecek birisinin olduğunu aşılarlar. Bizde buna sahip değildik. Sınavda başarısız olsam ya da düşük not alsam bile ailem beni asla caydırmadı. Başarısız olduğumda bile aile bireylerim cesaretinizi kaybetmeyin, bu sefer kaybettiniz, bir sonraki denemenizde mutlaka kazanırsınız derdi. Etrafınızda sizi aşağı çeken değil, size inanan insanlar olmalı. İstersen yapabilirsin. Hiçbir şey iradenin önünde duramaz.”