Savaş katılımcısı: “Sahil Babayev engellilerden para çalıyor”
Tahir Guliyev, engellilik derecesinden dolayı uzun yıllardır sürüklendiğini söylüyor
55 yaşındaki Mingeçevir sakini Tahir Ali oğlu Guliyev, yaklaşık 10 yıldır engelli belgesi alamamaktan şikayetçi.
Ona göre Sovyet döneminde askerlik görevini Rusya’da yapmış olmasına rağmen Birinci Karabağ Savaşı sırasında askere çağrılmıştır.
Eylül 1992’den 11 Şubat 1993’e kadar Karabağ’ın çeşitli bölgelerinde ağır savaşlara katıldı.
Son savaşta etrafı sarılmıştı ve sağ bacağının pençesinden ciddi bir kurşun yarası almıştı.
O yılları hatırlayan savaşçı, şu anda yaşadığı acının o döneme göre dayanılmaz olduğunu söylüyor.
“Biz en zor şartlarda bile vatana ihanet etmedik ama yetkililer bize ihanet etti”, – Tahir Guliyev sorunlarını Meydan TV’ye aktarıyor.
Savaş katılımcısına göre şu anda ciddi sağlık sorunları var:
“Ağrı kesici ve idrar söktürücü kullanıyorum, sık sık üşüyorum, ateşim oluyor, kan pıhtılaşıyor, tansiyonum yükseliyor, düşüremiyorum. Bunları hissettiğim anda çok ağırlaşmamak için ilacı hazırlıyorum. Şu ana kadar 70 defa ciddi teşhisle hastaneye gittim ama sakatlığımı vermiyorlar, birkaç yıldır geciktiriyorlar..
“Tedavi olmadan hareket edemiyorum, bakanlık git tedavi ol, yaşa diyor…”
Ona göre Bakü ve Mingeçevir’de “altın rüzgar” adına yapılan yanlış teşhis ve yanlış tedavi, sol bacağında enfeksiyona neden oldu.
Kurşun yarasının neden olduğu enfeksiyon ağırlaşınca vatandaş iki çelikle hareket etmek zorunda kaldı. Ne çalışabiliyor ne de bir gelir kaynağı var.
Oğlu askerde, eşi ve ağabeyi ise kalp krizi geçiriyor.
Anne ve babası da hastalıktan öldü.
“Teşhisim 4. derece ateroskleroz”
Savaşa katılan bir kişi, memlekette adaletsizlikler içinde yaşamanın acıya dönüştüğünü söylüyor:
“Öyle günler yaşadım ki, düşmanıma dilemem. Her uyuduğumda en az on günü hastanede geçiriyorum. Bazen uyanıyorum ve kendimi hastanede görüyorum. Konuşmam kesiliyor, bir bardak çayı bile anlayamıyorum. Çelik olmadan hareket edemem. Evde yatağı, duvarı, masayı tutuyorum. Eşim bana baktığı için çalışamıyor, kalp krizi geçiriyor. Oğlum sekiz aydır askerlik yapıyor, 22 manatlık asker parasını bize gönderiyor. Bunun ne anlama geldiğini gördün mü? Acımdan dolayı yakınlarım kalp krizi geçirip vefat etti. Akrabalarımız, arkadaşlarımız, tanıdıklarımız hayatta bize yardım ediyor, onların pahasına sıkışıp kalıyoruz. İlacı ne kadar parayla satın alabilirsiniz? Tanrım, utanıyorum. Bu adaletsizliktir.”
“2012 yılında mahkemelerden asker kimliğimizi aldığımızda adım gaziler listesinde değil engelliler listesinde yer aldı. Bu yüzden gazi maaşı alamıyorum. Yaralısın, engellisin dediler. Daha sonra sağlığım kötüleşti ve bacağımı altın rüzgâr hastalığıyla tedavi ettiler. Daha sonra Bakü’deki Askeri Hastanede muayene yapıldı ve kurşun yarasından kaynaklanan enfeksiyon olduğu belirlendi. Hiçbir tümör çıkarılmaz, hiçbir komplikasyon ortadan kaldırılmaz. Teşhisim 4. derece ateroskleroz. En son geçen yılın eylül ayında Mingeçevir Merkez Hastanesi’nin cerrahi bölümünde 18 gün geçirdim. Engellilik geçerli değil diyerek yine reddediyorlar”, – öyle diyor Tahir Guliyev.
“Sahil Babayev engellilerden para çalıyor”
Vatandaşın tek umudu hastalığına göre engellilik derecesini alıp masraflarını kendi pahasına yaşamak, aynı zamanda hastalığını da tedavi etmektir. Onu üzen şey, karşılaştığı adaletsizlik, yani savaşa katılan biri olarak yaptığı çağrının reddedilmesidir.
Çalışma ve Nüfusun Sosyal Koruma Bakanlığı’nın vatandaşın son çağrısına verdiği yanıt şöyle:
“Teşhis maluliyet belirtisini belirlemiyor, genel hastalığın sebebi nedeniyle tedavinin devamına karar verildi.”
Belgede hem alt ekstremitede lenfodenit hem de ateroskleroz tanısından bahsediliyordu. Ayrıca vatandaş, Savunma Bakanlığı Merkezi Askeri Tıp Komisyonu’nun teşhisinde şunları ekliyor: “Azerbaycan Cumhuriyeti’nin savunması sırasında yaşanan askeri bir travmadır”, – cümle dahildir.
Bakanlığın engellilik derecesini vermemekte ısrarcı göründüğünü, bu gerçeklerin kendisi için yeterli olmadığını söylüyor.
“Mingeçevir şehrinde beş kez sakatlık kontrolüne girdim ama ölümcül bir duruma girip muayene olmama izin vermediler. Daha ciddi bir duruma ne dersiniz? Bakü’de de kontrol edildim ve yine reddedildim. Bakanlık bana ‘Git, tedavi ol, yaşa’ diyor. Bu haksızlık, hareket edemiyorum, kendimi kaybediyorum. Merkez Askeri Hastaneden bunun size kalmış olduğunu, sadece kasıtlı bir ret verdiklerini söylediler. Bu sakatlığı kim veriyor? Kaç gazi, savaş katılımcısı kendilerini yakarak öldürdü. Kaç kişi engelli? Sahil Babayev engellilerden para çalıyor. Bu insanlar ahi ile nasıl yaşıyorlar? Engelliliğimi doğru bir şekilde kontrol edip tespit etmeleri gerekiyor ki, bu hastalıklı durumda onunla yaşayabileyim. Sonuçta nereden yardım alabilirim, hangi devlete sığınmalıyım, sesimi kim duyacak?”
Peki resmi makamlar ne diyor?
Devlet Tıbbi Sosyal İhtisas ve Rehabilitasyon Kurumu Halkla İlişkiler Daire Başkanı Tural Gurbanov, Meydan TV’nin sorgusuna cevaben vatandaşın anılan sebepten dolayı engelli olmadığını söyledi:
“06.07.1969 doğumlu Mingeçevir şehri sakini Guliyev Tahir Ali oğlu, değerlendirmeye ilişkin sağlık kurumu tarafından resmileştirilen sevk (Form-88) esas alınarak 26.10.2023 tarihinde Devlet Tıbbi-Sosyal İhtisas ve Rehabilitasyon Kurumuna davet edildi. engellilik durumu.. Kurumun tıbbi uzmanlarının yaptığı görsel muayenede, vatandaşın sevkedilen askeri nedene ilişkin tanısının engelli tanımına esas teşkil etmediği belirlendi.
“Sonuç olarak Azerbaycan Cumhuriyeti Bakanlar Kurulu’nun 13 Mayıs 2022 tarih ve 187 sayılı kararıyla onaylanan “Engellilik tespit kriterleri” uyarınca özel bir nedene dayalı tanı, engellilik belirtisini belirlememektedir. . Bu nedenle genel hastalığa ilişkin tedavinin sürdürülmesine karar verildi.” – dedi.
Vatandaşın hâlâ son umudu var…
5 kez sağlık kontrolünden geçen ve reddedilen savaş katılımcısı, son çare olarak haklarını savunmak için mahkemeye başvuracağını söylüyor:
“Ertelemekten ve aynı reddedilmekten yoruldum. Para verilirse kısa süreliğine sakatlık vereceklerine eminim. Çoğu rüşvetle çözülür. Zor günlerde kavga ettiğimde, sağlığımı kaybettiğimde sıcak yataklarında büyüyenler beni reddediyor, benim gibi yaralıları sürüklüyor. Mahkemeye gidip yeniden hukuki inceleme yaptıracağım ve engelliliğimi talep edeceğim. Mahkemede adalet varsa inanırım, yoksa umudum kalmaz.”
