Rehine anlaşması öncesindeki küçük protestoda aileler umut ve belirsizlik hissediyor – Savunma Haberleri
47 gün süren acı dolu bekleyişin izlerini taşıyan bir yüzle Hadas Kalderon, İsrail askeri karargahının yanındaki Tel Aviv’in merkezindeki caddede trafiği kapatmak için sokaklara çıktı.
Kalderon, komplekste buluşan İsrailli liderlerden en azından serbest bırakılma konusunda bir anlaşmayı onaylamalarını talep ediyordu. Rehinelerin 50’si Hamas’ın elinde – muhtemelen oğlu ve kızı da dahil.
“Hepsini geri istiyoruz16 yaşındaki kızı Sahar, 12 yaşındaki oğlu Erez ve babaları – eski kocası Ofer – Kibbutz Nir Oz’dan kaçırılan Kalderon, “Herkes geri dönene kadar sonuna kadar savaşacağım” dedi. 7 Ekim. Bunlar, Hamas ve diğer terör gruplarının Gazze’de tuttuğu ve o günkü saldırı sırasında kaçırılan yaklaşık 240 rehine arasında yer alıyor.
İsrail hükümeti tarafından Salı günü onaylanacak olan anlaşma, güvenlik suçlarından dolayı İsrail hapishanelerinde tutulan yaklaşık 150 Filistinli kadın ve çocuk karşılığında aralarında kadın, çocuk ve yaşlıların da bulunduğu en az 50 İsrailli rehineyi serbest bırakacak. İsrail ayrıca Gazze’de Hamas’a karşı savaşına dört günlük bir ara vermeyi kabul etti.
Kalderon bu rehine anlaşmasının tüm aileyi eve getirmeyeceğini anlamıştı. Ancak bunu çok önemli bir ilk adım olarak görüyor.
Erkekleri ve askerleri kapsamadığı bildirilen anlaşma hakkında “Çocuklarımın babası orada, çocuklarımın bir babası olsun istiyorum ama gerçekte yaşamak zorundayız” dedi. “Önce zayıfları ortadan kaldırmalıyız. Bebekler, çocuklar ve yaşlılar hayatta kalamayacak. Daha sonra hepsini getirmek için açık olacak.”
On binlerce İsrailliyi sokaklara çıkaran son protestolarla karşılaştırıldığında, hatta Tel Aviv’den Kudüs’e yürüyüş Geçtiğimiz hafta pek çok destekçinin rehinelerin serbest bırakılması çağrısında bulunmasına rağmen, Salı gecesi sadece yaklaşık 100 İsrailliden oluşan küçük bir grup rehine anlaşmasının onaylanması için toplandı. Kalabalık Begin Bulvarı’nı kapatan küçük kalabalığa rağmen polis kalabalığı dağıtmak için hiçbir çaba göstermedi ve hatta mahsur kalan bazı sürücüler bile daha önceki protestolarda gösterdikleri hayal kırıklığını çok az gösterdi.
Durmuş Egged otobüsün sürücüsü, “Bunu yapmaları iyi” dedi. 7 Ekim’den bir yıl önce İsrail’e yayılan büyük bir protesto hareketine atıfta bulunarak, “Yargı reformları gibi değil. Bunlar Gazze’de esir tutulan İsrail vatandaşlarıdır, bu çok daha önemli.”
Dönüm noktası niteliğindeki anlaşmaya rağmen, anlaşmanın dahil olmayanlar açısından endişe verici sonuçları ışığında kutlamaya dair çok az işaret vardı.
Kalderon ailesinin 24 yaşındaki kuzeni Shir Sella, “Anlaşma basit değil” dedi. “Erkeklerin serbest bırakılmasının zorlaşacağından çok endişeliyiz ve bu, nelerden vazgeçtiğimizle ilgili bir soru. … Hükümetin bizi korumayarak bize ihanet ettiğini düşünüyorum.”
Çatışmalara birkaç gün ara verilmesinin Gazze’de savaşan İsrail askerleri için ne tür tehlikeler oluşturabileceğine dair endişeler de arttı; İsrailli yetkililer ateşkes süresince askerlerin yerlerinde kalacağını söyledi. Rehin tutulan askerler de serbest bırakılmıyor.
Oğlu Gazze’de asker olarak görev yapan Michal Roth, “Esaret altındaki bir askerin annesi olarak dehşete düşerdim” dedi.
Roth, “İçinde bulunduğumuz durum o kadar insanlık dışı bir ikilem ki, Hamas’ın bu anlaşmayla bizi parçalamaya çalıştığını düşünüyorum” diye ekledi. “Ama kazan-kazan durumu yok ve Gazze’de kendi çocuğum olsa bile, bir anne olarak düşüncelerim onunla değil, esir tutulan çocuklarla ilgili.”
Yolun diğer tarafında ise küçük bir karşıt protestocu grubu, rehine anlaşmasına karşı olduklarını ifade etmek için toplandı; bu görüş esas olarak anlaşmaya karşı oy kullanma sözü veren İsrail parlamentosundaki aşırı sağ siyasi partilerin yansımasıydı. Itamar Ben-Gvir’in Yahudi Gücü partisinden Knesset’in sağcı üyesi Limor Son Har-Melech, her iki protestoya da mesafeli durdu.
“Bölünmeyi görmek bana acı veriyor” dedi. “Diğer tarafta anlaşma isteyen ailelerle iyi ilişkilerim var ama bunun bizim için çok tehlikeli bir anlaşma olduğunu düşünüyorum.”
Son Har-Melech, 2003 yılında ilk kocası Shuli Har-Melech’in ölümüne yol açan terör saldırısında hamileyken ağır yaralandı. Söz konusu saldırıyı gerçekleştiren teröristlerin, İsrail askeri Gilad Şalit’in serbest bırakılması için Hamas’la yapılan anlaşmanın bir parçası olarak 2011 yılında İsrail hapishanelerinden serbest bırakılan yaklaşık 1000 Filistinli arasında yer aldığını söyledi.
Son Har-Melech, “Tarihten ders almıyoruz, Şalit anlaşmasından ders almamız gerekiyor” dedi ve mevcut Hamas lideri Yahya Sinwar’ın da o dönemde serbest bırakıldığını kaydetti.
“Hamas bizim zayıf noktalarımızı suistimal ediyor ve eğer güç gösterirsek hepsini geri alma şansımız artar” dedi ve şunu ekledi: “Eğer birliğimiz olmazsa zaten kaybederiz.”
Kadınlara Ücret Barışı aktivisti Atara Levy, 84 yaşındaki annesi Ditza’nın Kibbutz Nir Oz’da esir alınan arkadaşı Netta Heiman’a dayanışma göstermek için protestoya geldi. (Grubun kurucu ortaklarından Vivan Silver, 7 Ekim’de Kibbutz Be’eri’deki evinde öldürüldü. Cesedi bulunana kadar esirlerden biri olduğu düşünülüyordu.)
Önemli bir adım ama gidilecek yol var
Levy, “Diplomatik bir çözüme ihtiyacımız var ve anlaşmayı kabul etmekten başka çaremiz yok” dedi. “Bunun barışa doğru bir adım olup olmadığından emin değilim, ancak ulusun hayatta kalması için kesinlikle doğru yönde atılmış bir adımdır, çünkü esirlerini geri veremeyen bir devletin hiçbir meşruiyeti yoktur.”
Levy’nin ülkenin liderliği konusunda pek umudu olmasa da, yarın Batı Şeria ve Gazze’den barış isteyen ve “bizi bir olduğumuzu destekleyen” “yüzlerce” Filistinli kadınla bir zoom toplantısına katılacak.
Soyadını paylaşmayı reddeden Tel Avivli protestocu Efrat, devam eden acı ve belirsizlik nedeniyle anlaşma konusunda kendisini “korkunç” hissettiğini söyledi.
“50 kişi eve getirilse bile geride 150’den fazla kişi kalacak” dedi. “Bir İsrail vatandaşı olarak veya onlar evde olmadan bir insan olarak iyi olabileceğimi düşünmüyorum.”
