‘Gerçek bir savaşçıydı’: Yossi Hershkovitz’i anıyoruz – İsrail Haberleri
Sevgili Ort Pelech Erkek Okulu müdürü Çavuş-Binbaşı’nın cenaze konvoyu. (res.) Yossi Hershkovitz, Gush Etzion’un Gevaot topluluğundaki evinden, yüzlerce yerel sakinin, velinin ve öğrencinin İsrail bayrakları taşıyarak ve “Am Yisrael” şarkısını söyleyerek caddeye sıralandığı diğer evi olan Kudüs’teki okuluna doğru yola çıktı. Herzl Dağı Askeri Mezarlığı’na giderken dururken “Chai” ve “Hatikvah”.
Annesi Shoshi ve bir asker olan ablasıyla birlikte maaşını ödemek için gelen 13 yaşındaki Gilad Barchad, “Okula gelmeye ve sabahları okul müdürümüzü kapıda bizi selamlamaya alışkın değiliz” dedi. son saygılar. “Müdür ve ben çok yakındık. Neredeyse her şeyi konuşurduk. Bizi her zaman dinledi, destekledi ve çok ama çok eğlenceliydi.”
Shoshi Barchad, oğluna okul müdürünün Gazze’deki savaşta öldürüldüğünü söylemenin zor olduğunu söyledi.
“Yossi çok özeldi” dedi. “Bir öğrencinin zorlandığını ve yardıma ihtiyacı olduğunu gördü. Evrenin Yaratıcısına inanıyoruz ve yaptığı her şeyin iyilik için olduğuna inanıyoruz. Oğluma mezmur okuduğumuzda o kişinin maneviyatıyla bağlantı kurduğumuzu ve bunu alıp onunla birlikte büyüdüğümüzü söyledim.”
Ebeveynlerden Dr. Brendon Stewart Friedman, Hershkovitz’in oğlunun Siyonizm ve sosyal sorumluluğunun gelişmesinde “büyük ölçüde etkili” olduğunu söyledi ve oğlunun artık orduda görev yapmak.
“Yossi müdür kalıbına uymayan biriydi” dedi. “Öğrencileri yüz yüze selamladı. Notları umursamıyordu; ‘menşkite’yi önemsiyordu. Çocuklar onu seviyordu. Anne-baba olarak kendisine büyük bir şükran borçluyuz” dedi.
Hershkovitz ailesi arabalarından indi ve kocalarının ve babalarının anısına saygı duruşunda bulunarak kalabalığın arasında dolaştı.
Hershkovitz’i “mükemmel bir müdür” olarak tanımlayan Kudüs Belediye Başkan Yardımcısı Yosi Havilio, belediyede Hershkovitz’le birlikte çalışmış, Kudüs’te şehit düşen tüm askerler için yaptığı gibi aileyi desteklemek için geldiğini söyledi.
Bubi tuzaklarıyla öldürülen beş kişiden biri
Hershkovitz, Pazar günü Gazze’de öldürülen beş yedek asker arasındaydı. bubi tuzaklı tünel.
Beş çocuk babası olan baba, öğrencilerine olan bağlılığı, eğitimci tutkusu ve güçlü Siyonist idealleriyle tanınıyordu. Hershkovitz’in arkadaşı ve meslektaşı Shalom Weil, özel ihtiyaçları olan insanları doğrudan topluma entegre eden Gevaot’ta yaşamanın da onun yaptığı özel bir seçim olduğunu söyledi.
“Yossi Yahudi halkına, İsrail Devleti’ne inanıyordu” dedi. “Orada hiçbir karışıklık olmadı.”
Pelech Okulu’nun Hershkovitz’i işe alan eski müdürü Weil şunları söyledi: “Hayatta neyin önemli olup neyin olmadığına değinmek için haftada dört kez Tevrat’ı okurdu.”
Aile onun öldüğünü öğrendikten sonra Weil yanlarına gitti ve ihtiyaç duyulan anahtarı aramak için okula döndü. Bir dolabı açtığında Hershkovitz’in ordu üniformasının düzgünce katlanmış ve bir İncil’in üzerinde olduğunu gördü.
Weil, “Onu hazırlıksız yakalayamazsınız” dedi. “İsrail halkının nerede olduğunu tam olarak biliyor. Siyasi ve sosyal durumla ilgili çok endişeliydi ve uzun tartışmalar yaptık. Kendisi birçok konuda fikir ayrılığı yaşadığım, güçlü bir dostluğum ve güçlü bir takdirim olan bir insandır.”
Hershkovitz, birimindeki bazı askerlerle ideolojik anlaşmazlıklar yaşamış olabilir, ancak onlardan her zaman kardeş olarak bahsettiğini söyledi.
Weil, “Bu onun hayatında büyük bir şeydi” dedi. “Anlaşamadığımız pek çok ayrıntı var ama büyük resimde hep birlikte olmalıyız. Büyük resim önemliydi.”
Hershkovitz’in öğrencilerine olduğu kadar karısı Hadas’a ve çocuklarına da bağlı olduğunu söyledi.
Weil, “Karısını gerçekten seviyordu” dedi. “Nasıl baba olunacağını, nasıl eş olunacağını ondan öğrendim.”
Hershkovitz hızla Pelech Okulu ailesinin silinmez bir parçası haline geldi ve hızla öğretmenlikten müdürlüğe geçiş yaptı” dedi.
“Kuralları oldukça açıktı ve kimse koridorlarda ya da oyun alanında yürürken yaramazlık yapmaya cesaret edemiyordu. Ama yine de ona bir ricayla yaklaşırlarsa anında eriyeceğini ve onlara yardım etmek için elinden gelen her şeyi yapacağını biliyorlardı.”
Weil, “Etkileyici bir liderdi ve çok cana yakındı” dedi. “İnsanlarla nasıl konuşulacağını biliyordu ve öğrenci, belediye başkanı veya eğitimci olmanızın bir önemi yoktu. Doğrudan gözlerinizin içine bakar, net ve duygusal bir şekilde konuşurdu. İç ruhu çok etkileyiciydi.”
Hershkovitz çok yaratıcı bir insandı ve dini ve laik çalışmaları birleştiren disiplinlerarası bir öğrenme programı olan ve o zamandan beri birçok okulda tekrarlanan Me’orav Yerushalmi programı da dahil olmak üzere çok sayıda pedagojik program tasarladığını söyledi.
Hershkovitz ayrıca okulda keman çalmayı çok sevdiğini ve Cuma günleri Tora çalıştıklarında sıklıkla nigunim ile birlikte çaldıklarını ekledi.
Weil, “Güçlü ve sağlam bir adamdı ama keman çalarken tüm ruhu kalbinden çıkıyordu” dedi. “Yine de o gerçek bir savaşçıydı ve düştü ve bir savaşçı olarak öldü.”
