İyi Haber mi Kötü Haber mi – Aradaki Fark Nedir?
Hiç birisi size kötü haber verdi mi? İyi haberlere ne dersiniz? Fark nedir veya bir fark var mı?
İyi haber – bizi mutlu eden, memnun eden, içimizi rahatlatan, güvenli ve doğrulanmış şeyler veya bilgiler.
Kötü haber – tam tersi.
Öyleyse, iyi ve kötü haberler arasında bir fark olduğu anlaşılıyor – okumaya devam edin.
Hiç kötü bir haber aldınız mı ama sonunda her şey yolunda ya da beklediğinizden daha iyi çıktı mı? Hiç iyi bir haber aldınız ve zamanla iyi olduğunu düşündüğünüz bir haberin iyi olmadığı oldu mu?
Kişisel deneyimlerime dayanarak, size dördünü de deneyimlediğimi söyleyebilirim –
İyi haber iyi oldu.
Kötü olan kötü haber.
İyi olduğunu düşündüğüm ama sonunda kötü olan güzel bir haber.
Kötü olduğunu düşündüğüm ve sonunda iyi olan kötü haber.
Kafanız mı karıştı? Pekala, zamanla bu iki zıt mesaj arasındaki fark konusunda sık sık kafamın karıştığını biliyorum. Ama sonra öğrendim ki bazen bir kişi için kötü bir haber bir başkası için iyi haber olarak algılanabiliyor ve bir kişi için iyi haber zamanla kötü algılanabiliyor.
Kafası karışmış? Açıklamama izin ver.
Sonuçta bu sadece bir haber ve onu kötü, iyi hatta nötr yapan şey haberin kendisi değil, bizim onu nasıl algıladığımız, yargıladığımız, değerlendirdiğimiz veya bu nedenle tepki gösterdiğimizdir.
Birisi kötü haberi nasıl sorabilirsiniz iyi olarak algılayabilir? Ya da tam tersi, bir insan iyi haberi nasıl kötü olarak algılayabilir?
Kısacası – her birimizin benzersiz bir geçmişi, deneyimleri, inançları ve değerleri vardır ve sonuç olarak hiçbirimiz aynı şeyi veya durumu aynı şekilde görmeyiz.
Endişeli, olumsuz, karamsar veya sabırsız biri, kontrol edebileceğimiz şeyler var ve kontrol edemeyeceğimiz şeyler var, bu yüzden neden kontrol edemediğiniz bir şey için üzülesiniz veya kontrol edebiliyorsanız meşgul olun kavramını anlayan başka bir kişi gecikmeyi kötü olarak görebilir.
Sonunda olan her şey – sadece olur ve yaptığımız şey, beklentilerimize, hedeflerimize, ihtiyaçlarımıza veya zihniyetimize göre yorumlamaktır ve bunların hepsi her birimiz için benzersizdir.
Size birkaç kişisel örnek vereyim. Ve eğer tam olarak aynı durumları yaşamamış olsanız bile açıklamayı dikkate alırsanız, bunun hakkında düşünürseniz, ilişki kurabilirsiniz.
Konuşma ve eğitim kariyerime başlamadan önce uluslararası bir organizasyonda ulusal satış müdürüydüm. Uzun lafın kısası, patronumla, yani başkanla bir sorunum vardı ve sonuç olarak o beni kovdu. Kötü haber, değil mi? 40 yılı aşkın süredir devam eden ve dünyayı (bugüne kadar 25 ülkeyi) görmeme ve bazı muazzam müşteriler ve izleyicilerle çalışmama izin veren bir kariyere başlama zamanının geldiğine karar vermem için ihtiyacım olan tek şey buydu. Yani sonunda bu kötü haber gerçekten iyi bir haberdi.
İşte hızlı bir tane daha.
Yıllar önce eşime evlenme teklif ettim ve evet dedi. İyi haber değil mi? (burada yargılama yok lütfen). Pekala, on beş yılı aşkın bir süredir elimden gelenin en iyisini yaptıktan sonra zamanla bunu bitirme zamanının geldiğine karar verdim ve neden? Pekala, korkunç ayrıntılar olmadan, ilişki yavaş yavaş kendime olan saygımı, güvenimi ve iyimser zihniyetimi aşındırıyordu ve bu ilişkide dönüşmekte olduğum kişiden hoşlanmadığıma karar verdim. Dostane bir şekilde ayrıldık – ama ayrıldık. Duygusal ve ruhsal olarak kaybettiğim her şeyi – zamanla – geri kazanabildiğim için iyi haber.
Hepimizin hikayeleri var ve hepimiz aldığımız iyi haberlerin ve kötü haberlerin listelerini oluşturabiliriz ama sonuçta hepsi sadece haber.
Bazı kurumsal programlarım sırasında şu basit konsepti paylaşıyorum – çalışanlarınızdan iyi haberler veya kötü haberler istemeyi bırakın – sadece onlara haberleri sorun ve sonra hangisi olduğuna siz karar verin. Çünkü tanımları sizinkinden tamamen farklı olabilir.
Ve tam tersi – bir yönetici veya yönetici olarak yayın yapmayın – iyi veya kötü haberlerim var – sadece çalışanlarınıza bazı haberleriniz olduğunu söyleyin ve her birinin kişisel bakış açılarına, tutumlarına, zihniyetlerine, deneyimlerine, beklentilerine ve kişisel olarak nasıl etkilenebileceklerine göre uygun gördükleri şekilde yorumlamasına izin verin.
Burada inkar, teslimiyet, kabullenme veya ilgisizlikten bahsetmediğimi açıklığa kavuşturmak istiyorum – sadece hikayenin başka bir tarafının olabileceğini, geçmişiniz, bakış açılarınız, görüşleriniz, yargılarınız vb.
