İşçi Kıtlığı Iktisat İçin Mükemmel Bir Haber Olabilir
İşçi sıkıntısı iktisat için muhteşem bir haber olabilir! Bir ihtimal, yalnız bir ihtimal, firmalar uyanacak ve başarılarına işçilerin mühim katkısını görecekler. Bazı CEO’lar, kıymet yaratan ön cephe çalışanlarının aksine, akıl almaz meblağlar alıyor ve firmalarının kıymetini yok ediyor. Pandemi esnasında CEO’lar işçileri işten çıkarırken büyük meblağlar aldı. Bazı firmalar batkı koruması istedi, sadece bu, açgözlü CEO’larını ağır ikramiyeler kapmaktan alıkoymadı.
İşçi açığımız var ve firmalar isteyeni işe almak için çırpınıyor. McDonalds benzer biçimde bazı firmalar imza ikramiyesi ödedi. Kanadalı Loblaw ve rakipleri, salgın başladığında ön saflarda çalışanlara ikramiye ödedi. Rakipleriyle uyum içinde üç ay sonrasında durdurdular. Hükümet bu gizli saklı antak kalma hakkında onlarla yüzleştiğinde, bunun bağımsız olarak gerçekleştiğini iddia ettiler. Git biçim! Sanki üç yaşındaki çocuğunuzu eli kurabiye kavanozunun içindeyken yakalamışsınız ve “Anne, Kurabiye Canavarı yapmış oldu!” demişsiniz.
Kalitesiz Işlem İle Kaçınılmaz İşçi Kıtlığı
Loblaw’ın davranışı beni rahatsız ediyor. Bonus döneminde karlar arttı. kendi başına, asla mesele değil. Kâr eden firmalardan yanayım. Elbet, devletin kârları vergilendirmesine karşıyım. Sadece pandemi esnasında işçilere ikramiye ödenmesi kârlara bağlı olmamalıdır. Bu doğruydu. Ayrıca, eşim ve ben bir Loblaw mağazasından alışveriş yaptık ve işçiler, Loblaw’ın küçümsemesine karşın muhteşem hizmetlerini sürdürdüler.
Liderler, ön saflardaki çalışanların firmanın temeli bulunduğunu anlamalı ve onlara CEO’ların ikramiyelerini çıkaran çarklar benzer biçimde değil, iyi davranmalıdır! İşverenler, işçilere makine benzer biçimde davrandığında, iş ilişkisini keserler. Gallup, birkaç on yıl süresince kendilerinin ve öteki araştırmacıların çalışanların iş yeri bağlılığı ile firmanın genel performansı içinde kuvvetli bir bağlantı bulduğunu söylemiş oldu. Sadece işverenler bunu kabul etmiyor. Sadece iyi haberler var: Anketler, bazı firmaların kalıpları kırdığını ve işçilere saygılı davrandığını gösteriyor: Cisco, Apple, Accenture, IBM, Fed Ex birkaç tane
Gelecek Çeyreğin Kazançları İşletmeleri Harekete Geçiriyor
Firmalar gelecek çeyreği ödül olarak görüyor, bu yüzden işçileri sömürüyorlar ve gelecek çeyreğin rakamlarını uyduruyorlar. Yeniden ediyorum: Devletin vergi işine karşıyım. Sadece, ben Biden Daha İyi Geri Geliyor Meclisin kabul etmiş olduğu hisse geri alımlarını vergilendirme hükmü, hisse geri alımları üstünde yalnızca mütevazı bir etkiye haiz olsa bile, Senato’nun önündedir. Firmalar, işçileri sömürürken hisseleri geri almak için milyarlar harcamamalı.
Firmalar, geri alım fonlarını kullanma seçeneklerini paydaş toplantılarına sunmalıdır. Seçimler, ön saflarda çalışanlara geri satın alma fonlarıyla ikramiye ödemenin etkilerini içerebilir. Hissedarlar da potansiyel stratejik yatırımları duymalı. Öteki bir seçenek de, işten çıkarmalardan sonrasında beş yıl süresince geri alımları durdurmaktır. Yöneticiler de işten çıkarıldıktan sonraki beş yıl içinde ikramiye almamalı. CEO ikramiyelerini artıran işçi sömürüsünden kurtulmalıyız.
İş Dünyası Yuvarlak Masası Paydaş Kapitalizm Ortadan Kayboldu
bu İş Yuvarlak Masası (BRT) 2019 senesinde bir izahat yapmış oldu ve paydaş kıymetini maksimize etmenin bir firmanın tek amacı olmadığına karar verdi. 1980’lerdeki ölçümlerin yanlış bulunduğunu söylemiş oldu. O süre BRT’nin “… paydaşlara bakmakla ilgili güzel basmakalıp sözler bulduğunu ve bunu hızla bir kenara bırakıp açgözlü uygulamalarına geri döndüğünü” yazdım … Pandemi esnasında bu bromürlerden uzaklaşmaya devam ettiler.
İşçi sıkıntısı devam etsin! Firmaları miyop, açgözlü, beceriksiz CEO’lardan kurtarma gücü olabilir. Kati olarak, kıtlık tedarik zincirlerinde ve başka yerlerde aksamalara niçin olacaktır, sadece izin verilirse işçilerin yaratıcılığı bu zorlukları çözecektir. İşte milyon dolarlık sual: Yeterince şirket üç ayda bir yaşanmış olan keşmekeş yarışını bir kenara bırakıp uzun solukta sağlam işler kurmaya odaklanacak mı?
