Hanedan Tröstleri Iktisat ve Demokrasi İçin İyi
İyi tasarlanmış ve iyi yönetilen bir hanedan tröstü, ekonomik gelişme ve istikrarın motorudur, yararlanıcılarını şirket ve devlet yöneticilerinin kaprislerinden ve zorbalıklarından korur ve bir cumhuriyetin aslı olan eleştirel fikir ve dürüst davranış özgürlüğünü sağlar. .
Hanedan tröstleri pek oldukça şekilde olabilir, sadece ortak bir özellik, tröst varlıklarının birikmesi ve birçok nesil süresince, hatta devamlı olarak emlak vergileri ve nesil atlama aktarım vergilerinden muaf olarak tröst lehdarlarının yararına kullanılmasıdır.
Temmuz 2010’da New York Times’da gösterilen bir makalede, Boston College’da hukuk profesörü olan Ray D. Madoff, sözde hanedan tröstlerinin artan kullanımının bir Amerikan aristokrasisi yaratacağı mevzusunda uyarıda bulunmuş oldu. Madoff, Amerikalıların aristokrasi yerine meritokrasiyi tercih ettiğini yazdı ve peşinden tröstlere karşı toplumsal faydalarını göz önünde bulundurmadan bazı olağan jargon dolu argümanları tekrarlamaya devam etti.
Prof. Madoff, bugün ABD’nin bir meritokrasi bulunduğunu ima etmeyi amaçladıysa, o süre meritokrasi, faaliyetlerinin toplumsal, etik ve ekonomik maliyetlerine bakılmaksızın, üyelerini ekonomiden zenginlik çıkarma kabiliyetlerine dayalı olarak ödüllendiren bir sistem olmalıdır. . Görünen o ki, günümüzün meritokratları, kısaca uzmanlar tanınma, üstünlük ve para ardında koşma mevzusunda ustalar, sadece kıymetli işler yapma mevzusunda yetersiz kalıyorlar. Devlet okulu öğretmenlerinin maaşı, çoğu zaman, öğretim performansına değil, biriktirdikleri üniversite kredilerinin sayısına bağlıdır. Ustalaşmış politikacıların bağışlara ve ikramiyelere bağımlılığı iyi belgelenmiştir. Gazetecilik ve akademisyenliğin hakim popüler düşünceye ve ticari kaygılara boyun eğmesi, kabul edilen talihsiz bir gerçektir. Mesela, derin su petrol sondajı ve başarısız yatırım bankacılığı sektöründe yer edinen yasa koyucular, hükümet düzenleyicileri ve {özel sektör} çalışanları, görünüşte ustalaşmış başarı elde ettiler ve iyi ödeme aldılar, sadece büyük zarara niçin oldular. Eylül 2001’den sonrasında, politikacılar, akademisyenler, din adamları ve gazeteciler, ABD hükümetinin Vatanseverlik Yasası’nın geçirilmesi, Irak ve Afganistan’ın işgali, kaçırılan mahkumların gizlice teslim edilmesi ve İslamcı militanlara karşı savaşla ilgili politikalarını ve eylemlerini eleştirel bir halde çözümleme edemediler. Sadece, gönül rahatlığı ve kabahat ortaklığı için iyi para aldılar. Onlarca senedir politikacılar, akademisyenler ve gazeteciler, ABD’nin Orta Doğu’daki zalim rejimleri (mesela Mısır, Ürdün, Suudi Arabistan) desteklediği ve ABD’nin Siyonist İsrail rejimini (ki bu tarihin gösterdiği benzer biçimde, yerli Arapları 1948’de Filistin’den kovdu, evlerini yıktı ve topraklarına el koydu) ABD’ye karşı saldırganlığın gerçek sebepleri olabilir. ABD’nin, Amerikan yaşam seçimi ve Batı’nın özgürlük idealleri sebebiyle hücum altında olduğuna dair efsaneler. Buna bakılırsa, firmalar tarafınca finanse edilen başarısız politikacılar ve kiralık entelektüeller sınıfının eylemleri ve ihmalleri, ABD’nin ulusal güvenliğini ve vatandaşlarının kişisel güvenliğini ve özgürlüğünü baltalıyor. Gene de, kurumsal ve devlet maaş sorumluları, burada bahsedilen değersiz davranışları tertipli olarak büyük maaş çekleriyle ödüllendirir ve böylece meritokratların itaatini ve uygunluğunu sağlar. Ekonomik başarı ile ödüllendirilen asalak, boyun eğen, çıkarcı davranış dinamiği, toplumsal Darwinizm’i temsil ediyor olabilir, sadece bu, meritokrasinin erdemini ortadan kaldırır.
Hanedan tröstlerinin çoğalması, artan sayıda vatandaşın bağımsız bir maddi destek kaynağına haiz olacağı için etik ve görevli bir halde hareket etmesini elde edecektir. Aksi takdirde dürüst ve parlak zeka olan kaç kişinin bir işverenden yada varlıklı bir sponsordan misilleme yapacağından korktukları için vicdanlarına bakılırsa hareket edemediği yada daha da kötüsü değerlerine aykırı davranılmış olduğu tahmin edilebilir. Bugün bir çok insan yaşamını kazanmak zorunda, kısaca finansal olarak bağımsız değiller ve ne kadar eğitimli ve uzmanlaşırlarsa o denli azca iş seçeneğine haiz oluyorlar. Mesela, bir devlet kurumunda çalışan bir iklim araştırmacısının kendi alanında çalışmak için oldukça sınırı olan seçenekleri vardır. Siyasal olarak hoş karşılanmayan bir rapor yayınladığı için bürokratik amiri tarafınca kovulursa, o süre yakında mahalli süpermarket otoparkında alışveriş otomobilleri toplayabilir ve ailesini geçindiremez hale gelebilir. Aynı şey, mühendisler, öğretmenler, gazeteciler ve çalışan olan ya da geçimi için kamu yada hususi iyi niyete bağlı olan neredeyse hepimiz için azca ya da oldukça geçerlidir.
Elbet toplumda pek oldukça iyi, dürüst iş yapılıyor, sadece egoist ve kâr odaklı kişilerin kazanılmış çıkarlarına hakikaten meydan okuyan oldukça azca şey yapılıyor.
Kendine hizmet eden mitlere ve yozlaşmış uygulamalara dürüstçe meydan okuyan birçok insanoğlunun direkt yada dolaylı olarak bağımsız zenginlik kaynakları tarafınca desteklendiği iddia edilebilir. Mesela, yalanları ve yolsuzluğu ifşa etmeyi başaran bağımsız gazeteciler ve yazarlar, çoğu zaman birkaç aydınlanmış zengin kişinin ve onların hayır kurumlarının hayırseverleridir. Başarıları yardımıyla sponsorluk kazanırlar ve bu yüzden muhtemelen meritokratlardır. Sadece mali destekleri, vergilerden yada popüler ticari çıkarlardan değil, hususi olarak birikmiş ve hususi olarak denetim edilen servetten geliyor. Başka bir deyişle, bir hanedan tröstünün kendisi, geleneksel düzenden asla fon almayacak mühim toplumsal emek harcamaları desteklemek için bağımsız bir fon deposu olabilir.
İnsanlar işlerinden kovulma ve maddi geçim kaynaklarını yitirme endişesi duymadan konuşabilseydi ve hareket edebilseydi, kamusal söylemimizin ne kadar canlı ve doğru olacağını ve hükümetlerimizin ne kadar verimli ve görevli olacağını bir düşünün. Daha çok hanedan tröstü, daha çok insanoğlunun ekonomik Darwinizm’in tamamen çıkarcı kurallarına karşı en azından bir dereceye kadar yalıtılması anlamına gelir. Elbet, hanedan tröstleri etik, dürüst ve görevli davranışın garantisi değildir. Öte taraftan, kurumsal servetin ve popülist mitlerin kişisel ve ustalaşmış karar alma sürecini etkilediği mevcut koşullar, verimsiz ve yozlaşmış toplumsal davranışları kaçınılmaz kılıyor.
Amerikan cumhuriyetinin sözde kurucu babalarının birçoğu servet miras aldı ve muhtemelen aristokratlardı. Aristokrasi kelimenin tam anlamıyla en iyilerin yönetimi anlamına gelir, azınlığın yönetimi (oligarşi) yada kötülerin ve yozlaşmışların yönetimi değil. Hanedan tröstlerinin çoğalması hakikaten de ayrıcalıklı bir sınıfın, kısaca giderek merkezileşen, çıkarcı ve kârı maksimize etmeye dayalı karar almaya doğal olarak olan bir ekonomiye boyunduruk altına alınmama ayrıcalığına haiz bir bireyler sınıfının yaratılmasına yol açabilir. yalanlar ve mitler işlemek. Ergonomik bir sorun olarak, tek başına sıkı emek verme ve yaratıcılık, bir ferdin ve ailesinin geçimini güvence altına almak için nadiren yeterlidir. Toplumun her düzeyindeki işçilerin maddi varlığı, işçinin eylemleri üstünde aşırı oranda güç kullanan bir yöneticinin tadı iradesine giderek daha çok doğal olarak oluyor. Sadece, bir hanedan tröstünün lehtarı, bir yöneticinin (yada satın alan yada siyasal lobici yada ticari sponsor yada spin-doktor) iradesine karşı koyabilir şu sebeple ekonomik olarak ona tamamen bağımlı değildir.
Hanedan tröstlerinin varyantları içinde bir yaşam sigortası poliçesi bulunur. Sigorta şirketi lobisi, ulusal ve eyalet yasama meclislerinde oldukça etkili olduğundan, geri alınamaz bir yaşam sigortası hanedanı tröstünde yaşam sigortası gelirleri, gelir ve emlak vergisinden muaftır. Böylece, geri alınamaz bir yaşam sigortası hanedanı tröstünün haiz olduğu bir yaşam sigortası poliçesinin birleşimi, varlıkların vergiden muaf büyümesini, emlak vergilerinden muaf tröstlere sigorta gelirlerinin ödenmesini ve nesiller süresince artan finansal egemenliği sağlayabilir.
Yakın tarihindeki NY Times makalesinin mantığı, servet bekçilerinin serveti korumak, muhafaza etmek ve müddetsiz olarak büyütmek yerine iki nesil içinde israf etmeye zorlanmasının bir tüm olarak cemiyet için daha iyi olduğu şeklinde görünüyor. Ekonomistlerin ortak şikayeti, halka açık şirketlerin uzun vadeli iş büyümesi yerine üç aylık yada senelik mali sonuçlara odaklanmalarıdır. Öte taraftan, yakın ve aile şirketleri, (en azından prensipte) uzun vadeli iş uygulanabilirliğini artıran iş kararları verme kabiliyetleri sebebiyle kıymet görür. Bununla beraber, ergonomik bir sorun olarak, hususi bir işletme bir tröstte tutulmuyorsa, ya mirasçılar içinde bölünme sebebiyle ya da miras ve nesil atlama vergileri onun satışını mecburi kıldığı için çoğu zaman ortadan kalkar. Bir hanedan tröstü, büyük firmalar, hükümet (ulusal ve mahalli) tekeller ve popüler mitler tarafınca denetim edilen, giderek merkezi olarak yönetilen bir ekonomide servet biriktirmek ve korumak için bir vasıta sağlar. Miras vergileri bir hanedan tröstü tarafınca ödenmese de, tröst sahibi bir işletme, iş ve yatırım geliri üstünden gelir vergisi ödemek zorundadır. Trust’a ilişkin işletmeler için parasız vergi indirimi yoktur. Sadece itimat, dürüstlük, hizmet, kalite ve geleneğe dayalı bir iş kültürü oluşturmak için lüzumlu olan uzun vadeli istikrar ve sürekliliği sağlar.
Hanedan tröstlerini eleştirenler bazı meşru kaygıları dile getiriyor. Birincisi, hayatta kalmak için kesinlikle belirli bir işe ihtiyacı olmayan bir ferdin işyerinde itaatsizliğe eğilimli olacağıdır. Bununla ilgili bir kaygı de, hanedan tröstlerinden faydalananların artık hayatta kalmak için çalışmaya gereksinimleri kalmadığı için topluma katkıda bulunmayı bırakacaklarıdır. Yukarıda ima edilen ek bir kaygı, hanedan tröstlerinin, daha azca ayrıcalıklı olanları yönetmek için haksız bir avantaj kullanan ayrıcalıklı bir aristokratlar sınıfı yaratabileceğidir. Gerçekliğin katı gerçekleri, gelecekteki bir makalede detaylı bir şekilde ele alınacak olan bu endişelerden tamamen ağır basar yada bu tarz şeyleri geçersiz kılar. Bununla beraber, bu yazı, mali egemenliği olmayan, ekonomik olarak boyun eğen dalkavuklarla dolu bir toplumun, cumhuriyet için ekonomik olarak ayrıcalıklı bir aristokrasinin riskinden daha büyük bir çekince olduğu fikriyle burada bitsin. Hanedan tröstlerinin tüm cemiyet için genel bir yararı, tröst faydalanıcılarının, giderek merkezileşen ekonomik kontrolün ve manipüle edilmiş kamuoyunun tiranlığından mali bağımsızlığıdır; bu bağımsızlık, etik açıdan yozlaşmaya yatkın bir siyasal yapı içinde ifade özgürlüğü ve dürüst, erdemli davranış sağlar.
Telif hakkı 2010 – Thomas Swenson
