Yeni film ‘Yarın Hala Var’ın yönetmeni Paola Cortellesi konuşuyor – İsrail Kültürü
4 Ekim’de, programın konuğu olan Paola Cortellesi ile röportaj yaptım. Hayfa Uluslararası Film Festivaliaynı ayın sonlarında Roma’da İtalya prömiyeri yapılacak olan ve dünya prömiyerini festivalde yapan yönetmenlik denemesi There’s Still Tomorrow hakkında konuştu.
Filmi çok beğendim (yoruma bakın) ve bunu ona söyledim. Hafif komedisiyle tanınan bir aktris ve şarkıcı, kendisini ciddiye alan bir gazeteci tarafından röportaj yapılmasından çok mutluydu. Hatta o kadar mutluydu ki, fotoğrafçıdan ikimizin birlikte olduğu bir fotoğrafımızı çekmesini istedi, ki bu benim uzun yıllardır röportaj yaptığım süre boyunca hiç olmamıştı. Son röportajımdan güzel bir anıydı. savaş çıktı.
Hayfa Uluslararası Film Festivali’nin kapanışı 11 Eylül’de yapılacaktı. 7 Ekimama o sabah, programın geri kalanı iptal edildi, tabii ki. Savaşın ilk günlerinde sersemlemiş bir haldeyken, röportajımızı yazdım ve 11 Ekim’de yayınlandı. O gün pek çok kişinin okuduğunu sanmıyorum, bu yüzden There’s Still Tomorrow İsrail’in her yerinde yayınlandığı için, yeniden basılmasını istedim.
Harika bir şey oldu Hala Yarın Var İtalya’da gösterime girdikten sonra: izleyiciler ve eleştirmenler benim kadar çok sevdi ve 2023’te İtalya’nın en büyük gişe rekortmeni oldu, hatta Barbie’yi bile geride bıraktı. Roma Film Festivali’nde dört ödül ve En İyi Kadın Oyuncu, En İyi Yeni Yönetmen ve En İyi Özgün Senaryo dahil olmak üzere İtalya’nın Oscar’larına eşdeğer altı David di Donatello Ödülü kazandı. Hepsi fazlasıyla hak edilmişti. Umarım Cortellesi’nin İsrail ziyaretinden hoş anıları vardır – savaş başlamadan önce memleketine döndüğünü düşünüyorum – ve belki de bir sonraki filmini buradaki festivallerden birine getirir. Bu sabırsızlıkla beklenen bir şey.
Geçtiğimiz hafta Hayfa Uluslararası Film Festivali’nde dünya prömiyerini yapan There is Still Tomorrow filminin yönetmeni Paola Cortellesi, göz alıcı ve özgüvenli görünüyor, ancak yönetmenlik konusunda hâlâ biraz acemi.
En çok komediyle tanınan ve birçok filminin senaryosunu yazan popüler bir İtalyan aktris ve şarkıcı olan There is Still Tomorrow’un genellikle bıkkın film festivali kalabalığından ayakta alkışlanması üzerine gözyaşlarını tutamadı. Ona, II. Dünya Savaşı sonrası Roma’da işçi sınıfından bir ev hanımı hakkında dokunaklı, yaratıcı ve güzel bir şekilde oynanan dramasını ne kadar beğendiğimi söylediğimde, birinci sınıf bir sinema öğrencisi gibi parladı.
Elena Ferrante’nin Napoli Dörtlüsü romanlarını okuyanlara filmin bazı ayrıntıları ve atmosferi tanıdık gelecektir; ancak Yarın Hâlâ Var’ın kahramanı daha da kısıtlayıcı ve baskıcı bir günlük yaşamla karşı karşıyadır ve bir şekilde bu zorluklara rağmen insanlığını beslemeyi başarır.
Cortellesi, şiddet yanlısı ve küçük bir adam olan ve öfkesini fiziksel olarak ona çıkaran Ivano (Valerio Vastandrea) ile evli olan Delia rolünde. Delia yemek pişiriyor, temizlik yapıyor, çocuklarını büyütüyor, Ivano’nun öfkeli babasına bakıyor ve hatta büyük beceri ve yaratıcılıkla burada ve orada para kazanmayı bile başarıyor.
En büyük kızları Marcella (Romana Maggoria Vergano) liseye gitmedi – zeki ve hırslı olmasına rağmen – çünkü Ivano ücretleri ödemeyi reddetti. Şimdi Marcella’nın mahalle standartlarına göre etkileyici olan bir erkek arkadaşı var çünkü ailesi bir bara sahip, ancak Delia, Marcella’nın genç adamının Ivano kadar tacizci olabileceğinden endişe ediyor ve sonunda kızını korumak için aşırı önlemler alıyor.
Hikaye, yüzyıllardır süregelen geleneklerin sarsıldığı savaş sonrası değişen İtalya’da geçiyor ve İtalyan kadınlarının 1945’te oy hakkına kavuşmasından hemen önce geçiyor.
Delia’nın kocasından gördüğü kötü muameleye tuhaf bir şekilde komik bir ton vermek için müzik ve dansın kullanıldığı, şık bir şekilde filme alınmış ve çok orijinal sahneler var ve bu sahneler Delia’nın bir zamanlar onu neden sevdiğine dair ipuçları veriyor. Bu sahneler ayrıca, oturup izlenebilecek kasvetli bir filmin gerginliğini azaltıyor ve Delia’nın zor hayatı tarafından köreltilmemiş olan eğlenceli ruhunu resmediyor.
Delia’nın karakteri
CORTELLESI, Delia karakterinin büyükannesinden ve büyük büyükannesinden o jenerasyonun kadınları hakkında duyduğu hikayelerden ilham aldığını söyledi. “O dönemde ünlü ve politik olarak aktif bazı kadınlar vardı. Ama filmde büyük büyükannem gibi tarihe geçmeyen kadınlardan bahsetmek istedim. Güçlüydüler ama büyük büyükannem, ‘Ne anlıyorum? Ne biliyorum?’ derdi. Gerçek şu ki, çok şey biliyordu, çocuklar yetiştirdi ve hepsi çok çalıştı.
Yönetmen, “Onun gibi biri hakkında konuşmak istedim – bu onun hikayesi olmasa da – ama asi olmayan, sahip olduğu hayatı kabul eden biri hakkında konuşmak istedim,” dedi. “Baban sana bir koca verirdi. Onu seçerdi ve sen sadece bunun iyi bir koca olmasını ummak zorundaydın. Bu asla aşkla ilgili değildi. Ve kadınlar bu adamlarla yaşamanın bir yolunu bulmak zorundaydı.”
Delia’nın “kendisini özel biri olarak görmediğini, zeki olduğunu düşünmediğini, birçok şeyi yapabilmesine, birçok şekilde yetenekli olmasına rağmen, bir bakıma komik olduğunu” söyledi. “Onun birçok şeyi bu kadar iyi yaptığını gördüğümüzde, ama kimse onu özel biri olarak görmüyor.”
Zaman değişmiş olsa da ve bugün kadınlar için daha fazla fırsat olsa da Cortellesi, “Şimdi bile, (birçok) kadınla ilgili olarak, genellikle ne kadar güçlü olduğumuzu bilmiyoruz. Her gün yaptığımız milyonlarca şeyin… doğal olarak yaptığımız bir şey olduğunu düşünüyoruz ve kendimizi özel bir şey olarak görmüyoruz.” dedi.
Filmdeki kara mizah hakkında konuşan Cortellesi, “Bir dram yapmak istedim ama ironik kısmı yazarken ortaya çıktı. Ağır konuları insanlarla paylaşmanın en iyi yolu mizah yoluyla, ironik bir şekilde… Ve izleyicilerin zaman zaman gülmesini, zaman zaman ağlamasını umuyorum.” dedi.
