Rehine krizinin ortasında özgürlük bayramını kutlamak zor – İsrail Haberleri
21 Nisan 2024
Sevgili Rehine Aileleri,
Bu işkence dolu altı ay boyunca bize öğrettiğiniz her şey İncil’deki bir ifadeyle özetlenebilir: Vayima’ein l’hitnacheim – “O teselli edilmeyi reddetti.” Her anınızı savunmaya, seyahat etmeye ve tutsak sevdikleriniz adına konuşmaya adayarak kendi hayatlarınızı askıya alıyorsunuz. Aileye gerçek bağlılığın neye benzediğini gösterdiniz. Bu çok ihtiyacımız olan bir ders ve umarız bunu öğrenmeye başlamışızdır.
Sevdiklerinize olan bağlılığınız, içinde olağanüstü bir sevgi ve bağlılık dalgasına ilham kaynağı oldu. Yahudi ailesi ve ötesinde. Tarif edilemez bir zulmün olduğu bir dünyada sizler şefkatin simgelerisiniz. Milletimizin kendi iç farklılıkları yüzünden kendini yok etme noktasına geldiği bir dönemde, kardeşliğin kalıcı olması temel ilkesini bize hatırlattınız. Bu Fısıh Bayramı’nda, farklı ailelerimizle, dört oğlumuzla, kim olduğumuzu, ortak geçmişimizi ve ortak kaderimizi kendimize hatırlatmak için bir araya geldiğimizde, aklımızda ve dudaklarımızda olacaksınız.
Sederin ilk ayırt edici özelliği olan karpaz sebzesini tuzlu suya batırdığımızda sizi düşüneceğiz. 16. yüzyılda Haham Eliezer Ashkenazy, bu daldırmanın sederin başında yapıldığını, Fısıh hikâyesinin en başlangıcı olan Mısır’daki sürgünümüzün doğrudan nedeninin Yosef’in (Joseph) satışı olduğunu hatırlatmak için yapıldığını öne sürdü. kıskanç kardeşlerinin kölesi oldu. Kardeşler Yosef’e karşı hiçbir sevgi beslemiyorken, babalarının ona olan bağlılığını dile getirmek zorundaydılar ve bu yüzden onun rengarenk pelerini alıp bir keçinin kanına batırdılar ve onu Yosef’in görünen ölümünün kanıtı olarak babalarına sundular. Bunun işe yarayacağını, Yaakov’un (Jacob) bunu göreceğini, üzüleceğini ve sonra yoluna devam edeceğini düşündüler. Yanılıyorlardı. Vayima’ein l’hitnacheim – “Teselli edilmeyi reddetti.” Günler haftalara, aylara ve yıllara dönüyordu ve Yaakov yas tutmaya devam ediyordu çünkü aile sonsuzdur.
Kardeşler, Yosef’e ihanet ederek arkalarına bakmadan uzaklaşmaya çalışmışlar ama başaramamışlardı. Yaakov’un aralıksız kederi onlara kalıcı bir ilişkinin ne anlama geldiğini öğretti ve onları Mısır’da Yosef’i aramak için kıtlık fırsatını kullanmaya yöneltti. Moşe’nin (Musa) ortaya çıkmasından ve her yere sıçrayan kurbağaların ortaya çıkmasından çok önce, Yosef’in kardeşlerini kucaklamayı ve kızgınlık ve intikam yerine kalıcı bir ilişkiyi tercih etmesi, yaşamımızın ilk aşamasını oluşturuyordu. Mısır’da kurtuluş.
Ultra Ortodoks Yahudiler, 9 Nisan 2024’te Kudüs’te 8 günlük Yahudi bayramı Fısıh Bayramı sırasında yenen geleneksel mayasız ekmek olan Matza’yı hazırlıyor. (Kaynak: CHAIM GOLDBEG/FLASH90)
İhanetten sadakate
Bu kurtuluş, her ailenin Fısıh sunusunun kanına dalması, bunu aile evinin kapısına koyması ve daha sonra o evin içinde güvenli bir şekilde kalması ve orijinal ailenin Pesah sederinden pay almasıyla doruğa ulaşacaktı. Etraflarındaki Mısırlı evlerin gelecekleri, ilk doğan oğullarının vebasıyla yıkılırken, Yahudi evi hayatlarımızdaki en güvenli ve en kalıcı yapı olarak yeniden kuruluyordu; ailenin bir araya geldiği, iletişim kurduğu, hikayelerini paylaştığı ve yeni şeyler inşa ettiği bir yer. kalıcı sadakat. Haham Ashkenazy’ye göre bu, Haggadah’ın okunmasının ardından yapılan sederin ikinci kez batırılmasıyla sembolize edilir ve böylece akşam, ihanetten sadakate giden yolculuk olarak çerçevelenir.
7 Ekim HAGGADAH’ı yazıldığında, metin sınır ihlalleri, Hamas ve Nir Oz ile başlayabilir, ancak daha önce Yahudi ailesi içinde büyüyen korkutucu iç nefreti ve mesafeyi ima ederek kendi karpazını da içerecektir. şu tarihte. Biz Yahudilerin kardeşlikten nasıl vazgeçebildiğimizi, birbirimizi savunmaktan nasıl uzaklaşabildiğimizi, başkalarının ihtiyaç ve korkularını dikkate almadan kendi ihtiyaç ve korkularımızı nasıl giderebildiğimizi acı bir şekilde hatırlayacağız. Yahudi ailesine bağlılığın ne kadar az önemli göründüğünü utançla göreceğiz.
Ama sonra geldi 7 Ekimve hepimiz sizinle tanıştık – teselli edilmeyi reddeden ebeveynler ve çocuklar, kocalar ve eşler, erkek ve kız kardeşler, amcalar ve teyzeler ve kuzenler shemi’anu lehitnachem. Bize ailenin ne demek olduğunu, vefanın ne demek olduğunu öğrettin. Bize Klal Yisrael olduğumuzu ve 6 Ekim’deki iç nefrete ve mesafeye asla geri dönemeyeceğimizi gösterdiniz.
Bu Pesah’ta, dünyanın her yerindeki pek çok seder masasında, sevgili aile üyelerinizi hatırlatan boş sandalyeler olacak; diğerleri posterlerini ve resimlerini sergileyecek. Ancak hepimiz sizin örneğinizi, teselli edilmeyi reddetmenizi ve ailenize olan kalıcı bağlılığınızı örnek alacağız. Ve her birimizin bu örneği nasıl yaşadığımıza ve hem biyolojik erkek ve kız kardeşlerimiz hem de genel olarak Klal Yisrael erkek ve kız kardeşlerimizle olan ilişkilerimize yerleştirmesi gerekecek.
Bir zamanlar, çok uzun zaman önce, kardeşlerimizden birini köle olarak sattık, onu hayatımızdan ve hikayemizden dışlamak istedik. Bir zamanlar, çok da uzun olmayan bir süre önce, bazı erkek ve kız kardeşlerimiz ile onları hayatımızdan ve hikayemizden dışlamak için kavga ettik. Çoğu zaman bazı kardeşlerimizi görmezden geliyoruz, onların hayatımızdaki ve hikayemizdeki önemini göz ardı ediyoruz.
Artık bunu yapamayacağımızı ve yapmamamız gerektiğini görmemize yardımcı oldunuz. Teselli edilmeyi reddederek bunu bize öğretmeye devam ediyorsun.
L’shana haba’ah b’Yerushalayim habnuyah, k’ir shechubra la yachdav – “Gelecek yıl, yeniden inşa edilen Kudüs’te, sıkı bir şekilde bir araya gelmiş kız ve erkek kardeşlerle dolu bir şehir” ve evde sevdiklerinizle birlikte birleşmiş bir ulusta .
Bir haham olan yazar, Ortodoks Birliği’nin başkan yardımcısıdır.
